ÖKSÜZLÜK
Sahillerden açılan balık sandalları var ...
Ta baş taraflarında yakılan ateşlerin
Durgun suda alevden sallanan dalları var.
Yükseldi uzaklaşan sandallardan bir şarkı. ..
Bu, son bir hıçkırıktır, bir elemdir ki derin
Matemiyle anıyor yıkılan yüce Şarkı.
Pul pul parıldıyorken ayın altında deniz,
Arkamdan sesi geldi ufka dalan eşlerin ...
Bu ilkbahar gecesi yalnız benim kimsesiz.
Kimsesiz, son matemin yaşıyan yadıyım;
Bir ah bile demeden can veren yiğitlerin
Yollarını gözleyen illerin evladıyım!
Şimdi ta uzaklara, Şarka dönerken yüzüm,
Anladım ki zavallı yurdumun acısını
Duymayan bu beldede kimsesizim, öksüzüm !
En sevdiklerimden
Sende, ben, imkansızlığı seviyorum,
Fakat asla ümitsizliği değil...
Sayfa 912 - Yine sana dair
Beraber yaşanır,
dövüşülür beraber
ama herkes kendi payına ölür.
Sayfa 1405 - Memeleketimden insan manzaraları
Ve ayrılık parmaklarımızın birbirine ilk değişinde başlamıştı çoktan.
.......
Sayfa 1754 - Saman sarısı
Gelsene dedi bana
Kalsana dedi bana
Gülsene dedi bana
Ölsene dedi bana
Geldim
Kaldım
Güldüm
Öldüm
Sayfa 1868 - Vera'ya
Gönlümle başbaşa düşündüm demin;
Artık bir sihirsiz nefes gibisin.
Sayfa 1933 - Herkes gibi
Gözlerim gözünde aşkı seçmiyor
Onlardan kalbime sevda geçmiyor
Ben yoruldum ruhumu biraz da sen yor
Çünkü bence şimdi herkes gibisin.
Sayfa 1885 - Bence sen de şimdi....
Çok yorgunum, beni bekleme kaptan.
Seyir defterini başkası yazsın.
Çınarlı, kubbeli, mavi bir liman.
Beni o limana çıkaramazsın...
Nazım Hikmet Ran
Ve benim, birdenbire
Yüzünü değil,
Gözünü değil,
Sesini göresim geldi.
Sen mutluluğun resmini yapabilir misin
Abidin …
"Sen oradan bir canım dersin, benim burada kalbim kaburgamın altına sığmaz."
Gel benimle,
mutluluğun suç olmadığı yerlere gidelim.
"İçini açmaman gereken insanlara,
çiçek açmışsın!"
Karyolanın başucunda kitaplar...
Açıyorum
birer birer
kitaplarını.
Satırların
üzerinde
ellerinin izi var