Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.32
Savaş ve Barış
Cengiz Aytmatov’un şu “ Sevgi emektir” diye çok kıymetli ve anlamlı bir sözü vardır ya işte Savaş ve Barış’ı okumak da öyle. Satır satır ilginizi, sabrınızı, merakınızı işliyorsunuz. Başlarda eseri o kadar benimsemediğini belirtmeliyim. Tolstoy deyince ben hala Anna Karanina’yı ilk sıraya koyarım.
Eserdeki kişi sayısı insanı gerçekten de zorluyor. Hele bazı isimlerin benzerliği okuyucuyu iyice çelikliyor. Sabrederseniz 400’lere geldiğinizde kavramış oluyorsunuz.
Özellikle ikinci kısımda ülkeler ve halklarının özgüven duygusunun işlendiği satırlara hayran kaldım.
Yüzlerce sayfanın bazılarını hipnotize bir şekilde okuduğumu itiraf etmeliyim. Derken arada bir içine adeta tüm insanlığın sıkıştırıldığı cümlelere rastlayıp kendime geliyordum.
Sonuçta o dönemde TV yok, sinema yok. Kitaplar insanın hayatını hareketlendiren en önemli şey. Tolstoy’un 2 sene boyunca bir dergide Arkası Yarın tadında bu kitabı yayınladığını düşünürsek o dönemin. ( teşbihte hata olmaz derler) Arka Sokaklar’ı olmuş bir kitaptan bahsediyoruz.
Tolstoy’un ne kadar farklı konu hakkında ne kadar detaylı ve derin bilgiye sahip olduğuna da hayran olmamak elde değil.
Yer yer tarih kitabı havası da estiren kitapta ne zaman yorgunluk hissetseniz ara ara karşınıza çıkan “ Türkiye” lafları hemen insanı canlandırıyor. Sonuçta ister Osmanlı İmparatorluğu ister Türkiye Cumhuriyeti olsun Rusya’nın bizim tarihimizde hep bir payı oldu.
Kitabı okumuş olmak ne kadar emek istese de bitirmiş olmanın hazzı bu zorluğa değer.
Nazım Hikmet en sevdiğim şairlerden biridir. Şiirlerini okumak ne kadar güzel geliyorsa diğer eserlerini okumakta bir o kadar güzel ve keyifli.
Çocukken masal dinlemeyi çok severdim herkes gibi ve annem rahmetli dedemin onlara anlattığı masalları aynı çocuk heyecanı ile bize anlatırdı. Ne kıymetli zamanlarmış...
Biraz da kitap hakkında konuşmak gerekirse, içerisinde pek çok farklı masal yer alıyor. Bazı masallar çok tanıdık Keloğlan, tilki ile karga gibi. Zaten bunları dinleyerek büyüdük hepimiz. Ama bazı masallarda o kadar güzel ki Nazım Hikmet şiirlerini aratmayacak nitelikte. Özellikle de Sevda Masalları bölümündeki Bir Fotoğrafçı Vitrini masalı.
Cahit Zarifoğlu'nun Motorlu Kuş kitabı geldi aklıma okurken sık sık . Onu da çok beğenmiştim. Her iki kitabı da tavsiye eder keyifli okumalar dilerim herkese.
112 syf.
·
Puan vermedi
Bir şiir kitabı hakkında yorum yapamam ama beni en etkileyen en sevdiğim şiiri paylaşabilirim. :)
YAŞAMAYA DAİR (1-2-3)
1
Yaşamak şakaya gelmez,
büyük bir ciddiyetle yaşayacaksın
bir sincap gibi mesela,
İyi akşamlar..
Klâsik kitap deyince akla gelen ilk yazardır Tolstoy.. Kitap değil de sanki bir filmin içerisinde buluyorsunuz kendinizi.. Bu filimde aşk var, acı var, ölüm, gözyaşı, savaş ve daha sayamayacağım birçok yaşanmışlık ve tecrübe var.. Tolstoy kendi fikir ve düşüncelerini dönemin koşullarına göre sade bir dille anlatmış. "Dönemin koşuları" çünkü o zaman "Yüz-yıl"denen kasvetli savaş yılları hakimdi.. Rusya Fransızlar tarafından işgal edilmişti. Napolyon'un Rusya'yi yavaş yavaş sindirmeye çalıştığı dönemlerdi.. Savaşın aynı zamanda içinde o dönem insanların yaşam tarzları ve inanç değerleri hakkında da bilgi sahibi oluyoruz.
Kitabı nacizhane eleştirmek gerekirse çok fazla karakter var(Kolay değil tabi beş yılda yazılmış eser) insan ister istemez karıştırabiliyor bu yüzden kitabı okurken zamanınızın bol olmasını ve uzun süre ara vermeden okumanızı tavsiye ederim..
Sevgili dost,
sayının bu ay ki kapak konusu Nazım Hikmet RAN...,
Onu daha yakından tanımak, hayat hikayesini ve yaşadığı dönemde karşılaştıkları zorlukları daha iyi bir şekilde öğrenme imkanı vermektedir..,
Nazım Hikmet'in hakkında bilmediklerimizi öğrenmenin dışında diğer konularıyla da çok dolu dolu güzel bir sayı olmuş .Özellikle Emin Çapa'nın eğitim hakkındaki yazısı oldukça etkileyicidir. Günümüz eğitimini ve yeni sistemi masaya yatırmış her iki sistemi iyisiyle kötüsüyle eleştiren eksiklerimizi gözler önüne seren bir yazı olduğunu söyleyebilirim.
iyi okumalar
"Bizzat ben şair Nazım Hikmet'i günün birinde biraz daha yakından tanımak merakına düşecekler olursa, senin mektupların ellerinde anahtar olacaktır."
(Syf/141)
Hayatının önemli bir bölümünü oluşturan cezaevi yıllarında Piraye'ye yazdığı mektuplardan oluşan kitap, gerçekten de Nazım'ı tanımak için kendi kaleminden belgeler olarak
Diğer hayvanlardan ayrılan özelliğimiz bilinçli düşünebilmemiz olsa da insanlık olarak hala kat etmemiz gereken çok yol var. Aksini düşünen varsa sadece kendini kandırıyordur. (Spoiler)
.. Tarihsel olaylar içinde yer alan, sözüm ona büyük adamların önemini yeterince belirtmeyişimle ilgili hususa gelince, bana göre onlara verilmesi gereken önem de
Nazım Hikmet'ten etkilenmemek elde değil. En sevdiğim şairlerden birisi. Edebi kişiliğini, hayatını araştırdığım zaman büyülenmiştim âdeta. Edebiyatımızda ne büyük bir üstad varmış.
Piraye ve Nazım aşkı yıllardan bu yana hep söylenir anlatılır. Piraye Hanım öyle şanslı birisi ki... Nazım Hikmet onu doludizgin seviyor. Bu mektupları okurkende insan "Vaov nasıl zarif nasıl güzel bir sevgi bu." demeden edemiyor.Nazım , Piraye ve Vera üçlüsü hakkında da "Piraye bekledi ama Nazım Vera'ya gitti." gibi söylemler görüyorum . Yanlışım varsa lütfen, rica ederim düzeltin. Benim bildiğim doğrultuda Piraye ilk eşi Vedat Örfi'nin Nazım hapishanede 16.-17. yıllarında iken yurtdışından gelmesi ile birlikte onun ile tekrar barışıp evleniyor. Nazım Hikmet'te berat ediyor. Daha sonra da Moskova'ya gidiyor zaten . Benim fikrimce Nazım yıllarca hapiste kalarak yaşadığı Piraye hasreti ile tutuşuyor zaten. Moskova'ya da gidince yalnızlık ve sevgili hasreti ile Vera ile evleniyor. Yani bence Vera'ya aşık olduğu için değil, Piraye'ye olan aşkı ve hasretinden onun ile bir daha birlikte olamayacağını bildiği için kendisini avutmak için Vera ile evleniyor.
Memleketimden İnsan Manzaraları
MEMLEKETİMDEN İNSAN MANZARALI
Haydarpaşa garıyla başlayan bir yolculuğa çıkmaya hazır mısınız?
Türü de bir hayli Nazım Hikmet’e özgü olan bu kitap tam anlamıyla bir başyapıt. Nazım’a olan büyük tutkum ile tanıştığım bu kitabın giriş kısmını sahneleyebilmiş olmak, Nazım’la sahnede bütünleşebilmek… Benim gibi birisi için tarifi zor duygulardan bir tanesi. Haydi gelin kitaba bir göz atalım.
Nazım mektuplarında bu kitabından bahsederken şöyle demiş “İstiyorum ki okuyucu 12.000 mısra bittikten sonra vıcık vıcık insan kaynaşan bir mahşerden geçmiş olsun.” İşte böyle bir kitapla birlikteyiz. Kitabın içerisinde bir Türkiye panoraması sizlerle birlikte olacak ve okurken büyük bir insan mahşerine tanık olacaksınız.
Bu kitabı incelemeden önce okumuş olduğum “Piraye’ye Mektuplar” kitabında birçok mektupta bu kitabın mutfakta pişerken halini birinci ağızdan görebiliyoruz.
Nazım bu kitabı gönlünden taşırıp şiirlere sığdıramadığı Piraye’sine ithafen yazmıştı fakat yayınlandığını göremeden bu yaşanası dünyaya veda etti hem de vasiyetim şiirinde bahsini ettiği Anadolu’da bir köy mezarlığından çok uzaklarda.
Çok sevdiğim bu eser hakkında diyebileceğim tek şey dünün bugüne ne kadar yakın olduğunu, işçi sınıfından burjuvaya kadar tabiri caizse harika bir ressamın çizdiği en güzel portre olarak tanımlayabilirim.
