nazımhikmet
...ve böylelikle umut etme kabiliyetimizi aldılar elimizden.
Ne diyeyim, dilerim ihtiyacı olan birine gidiyordur bizden aldıkları umut!
Dünya adaletsiz çocuk!
Dünya zorba.
Elbet eşitleneceğiz o gün kıyamda.
Bu kekeme, toz ve duman sözlerimi iyi belle, Bahara kalmaz, gelirim yanına.
Umut
...
Büyük insanlığın toprağında gölge yok
sokağında fener
penceresinde cam
ama umudu var büyük insanlığın
umutsuz yaşanmıyor.
Büyük İnsanlık Şiiri
"Buyurun, " deniyor size,
"buyurun, oturun, " deniyor size,
"konuşup anlaşalım Mister."
Siz ter ter tepiniyorsunuz.
"Bizde atom bombası var," diyorsunuz.
"Ondan bizde de var," deniyor size.
"Ama," diyorsunuz, "bizde hidrojenlisi de var."
"Ondan da var bizde,"
İnsan
Denizin olmadığı yerde,
Umut adına martı olmalı.
İnsan;
Denizin olmadığı yerde,
Umut adına,
Martı olmalı.
İnsan;
Denizin olmadığı yerde,
Umut adına,
Martı olmalı.
"Ve güneş doğarken hiç umut yok mu? Umut, umut, umut... Umut insanda...”
“…
ve böylelikle umut etme kabiliyetimizi aldılar elimizden.
Ne diyeyim, dilerim ihtiyacı olan birine gidiyordur bizden aldıkları umut!
Dünya adaletsiz çocuk!
Dünya zorba.”
Umut, binbir ayaklı
Umut, güneşte saklı
Umut, edenler haklı
Umut, insanın hakkı..!
İnsan;
Denizin olmadığı yerde,
Umut adına,
Martı olmalı…