İnsan;
Denizin olmadığı yerde,
Umut adına,
Martı olmalı…
Umut, binbir ayaklı
Umut, güneşte saklı
Umut, edenler haklı
Umut, insanın hakkı..!
“…
ve böylelikle umut etme kabiliyetimizi aldılar elimizden.
Ne diyeyim, dilerim ihtiyacı olan birine gidiyordur bizden aldıkları umut!
Dünya adaletsiz çocuk!
Dünya zorba.”
"Ve güneş doğarken hiç umut yok mu? Umut, umut, umut... Umut insanda...”
İnsan;
Denizin olmadığı yerde,
Umut adına,
Martı olmalı.
İnsan;
Denizin olmadığı yerde,
Umut adına,
Martı olmalı.
İnsan
Denizin olmadığı yerde,
Umut adına martı olmalı.
"Buyurun, " deniyor size,
"buyurun, oturun, " deniyor size,
"konuşup anlaşalım Mister."
Siz ter ter tepiniyorsunuz.
"Bizde atom bombası var," diyorsunuz.
"Ondan bizde de var," deniyor size.
"Ama," diyorsunuz, "bizde hidrojenlisi de var."
"Ondan da var bizde,"
Umut
...
Büyük insanlığın toprağında gölge yok
sokağında fener
penceresinde cam
ama umudu var büyük insanlığın
umutsuz yaşanmıyor.
Büyük İnsanlık Şiiri
nazımhikmet
...ve böylelikle umut etme kabiliyetimizi aldılar elimizden.
Ne diyeyim, dilerim ihtiyacı olan birine gidiyordur bizden aldıkları umut!
Dünya adaletsiz çocuk!
Dünya zorba.
Elbet eşitleneceğiz o gün kıyamda.
Bu kekeme, toz ve duman sözlerimi iyi belle, Bahara kalmaz, gelirim yanına.
Cemal Süreya - Papirüs(Ocak-1969)
Nazım Hikmet,şehirlerin sairidir.Ovadan seslenir insanlara , büyük düzlükten. Ovada akan "büyük ve bereketli bir ırmak" gibidir. Uygardır. Ahmed Arif ise dağları söylüyor. Uyrukluk tanımayan, yaşsız dağları "asi" dağları. Uzun ve tek bir ağıt gibidir onun şiiri. "Daha deniz görmemiş" çocuklara adanmıştır. Kurdun kuşun arasında, yaban çiçekleri arasında söylenmiştir. Ama o ağıtta ,bir yerde birdenbire bir zafer şarkısına dönüşecekmiş gibi bir umut , keskin bir parıltı vardır.
Sayfa 122 - Cemal Süreya - Papirüs(Ocak-1969)Kitabı okudu
Bilirim
öleceğiz.
Beni taburcu etme doktor bey, dedim,
kaç cephede devlet için yara aldık.
Yaylı karyolada ölsek ne olur ki.
Dinlemedi doktor.
Herhal yaylı karyolaya başkasını yatıracaklar,
umut kesmediklerini.
Bende alınmış yara var, dert var ve lakin
benden umut yok.
Sayfa 45 - ADAM YAYlNLARIKitabı okudu
Dünya Adaletsiz Çocuk
Çıkar boynundan at o ipi çocuk!
Salıncaklar mı yok sana?
Kalk hadi o soğuk betondan,
Yatacak başka yer mi yok sana?
En sevdiklerimi verdim ölüme de;
Ben bu yaşımda gitmenin böylesini görmedim.
Kırılan bir boyun gibi orta yerinden kırıldığını ömrün…
Görmedim Ademoğlunun dalından koparılır gibi koparıldığını…
…ve böylelikle umut etme kabiliyetimizi aldılar elimizden.
Ne diyeyim, dilerim ihtiyacı olan birine gidiyordur bizden aldıkları umut!
Dünya adaletsiz çocuk!
Dünya zorba.
Elbet eşitleneceğiz o gün kıyamda.
Bu kekeme, toz ve duman sözlerimi iyi belle,
Bahara kalmaz, gelirim yanına.
İşler atom reaktörleri işler
yapma aylar doğar güneş doğarken
ve güneş doğarken çöp kamyonları
ölüleri toplar kaldırımlardan
işsiz ölüleri aç ölüleri
İşler atom reaktörleri işler
yapma aylar geçer güneş doğarken
ve güneş doğarken köylü aile
erkek kadın eşek ve karasaban
saban koşulu eşekle kadın
toprağı sürerler toprak bir
Sayfa 1635 - 1637Kitabı okudu