Ben…
Heves ettiğim şeylerin kursağımda birikmesinden oluşan hayal kırıklıklarımı yorgan gibi üzerime örtmüş olanım.
Olsun diye çabaladığım her şeyin olmayışını yutkunarak seyredenim.
Ben, olmamış her şeyim…
O yıl, ikinci kez doğdum. Çünkü etrafına neşe saçan, umutsuzluktan yaratılmayan ve aşkın elleriyle düşlerin beşiğine konulmayan bir insan, hayatı boyunca varoluş kitabında boş bir sayfa olarak kalacaktır.