Bulmak için kaybetmek.
Parmakların saydığı ne varsa hep tüketmek.
Varmak o iklime ki, uğramaz ihtiyarlık;
Ebedi gençliğin taht kurduğu yer, mezarlık.
Ebedi gençlik ölüm, desem kimse inanmaz;
Taş ihtiyarlar, servi çürür, ölüm yıpranmaz.
Necip Fazıl Kısakürek
ARKANDA KALAN GECE
Olamadık işte biz,
Olamadık sakin sahillerde,
Kalabalıklarda esrarengiz.
Bir sır bile hele ki,
Dedikodu olsa yine iyi.
Aynı sokaklardan geçecekken,
Şeytan'ın aklına gelmeyecek bahaneler...
Bakışlarımla düğüm düğüm
Sana bir şeyler söyliyebilsem.
Sabahlara kadar düşündüğüm
Sana bir şeyler söyliyebilsem...
Hani ne bileyim, masal gibi,
Sularla haşır-neşir dal gibi.
Bir okunmamış arzuhal gibi
Sana bir şeyler söyliyebilsem.
Bakışlarımız aynı duyguda,
Bir besteyi sürüklerken, suda.
Yarı uyanık yarı uykuda
Sana bir şeyler söyliyebilsem
Desem ki, boşluklar bizi sarın,
Ardında kalalım hudutların,
Diliyle toz-pembe bulutların
Sana bir şeyler söyliyebilsem,
Sen, yemyeşil baharın burcunda,
Mevsim erguvanları avcunda.
Gül biten dizlerinin ucunda
Sana bir şeyler söyliyebilsem...
Feyzi halıcı.
Gazze'de KATLİAM var!
Hep böyle gitmezki,
talihin bize, Güldüğü zaman da gelecek duur...dur.
İmanın önünde küfürün dize, Geldiği zaman da gelecek duur...dur.
Öyle bir geldiki, Eylül-ü Seksen,
Ne Ebucehil'i, ne put'u noksan.
Ne olursa olsun yer ile yeksan.
Olduğu zaman da gelecek duur...dur.
Gelecek vallahi, gelecek bakın,
Sıkın dişinizi az daha sıkın,
Benim kalbim bu kadar büyük değil diyorum bazen kendime.nasıl bu denli sıkışabiliyor.bunca sıkıntı nasıl dolabilir küçücük bir et parçasına aklım almıyor.ruhum desem eksik kalacak kadar tenimde hissettiğim tüm acılar.zihnimse yine yetersiz anlam vermeye.oturmuyor yani bir şekilde.insan ruhu ve bedeni bir olsa da fazla gelecek kadar çok keder var, gözlerimin ve kulaklarımın şahit olduğu...şampiyonluk kadar söz konusu olmayan başı kopmuş bebek bedenlerini hazmedemiyorum.bizim elimizden bir şey gelmiyor ve zalimler en şiddetli ateşi haketsinler diye bekletiyor Allah.ama nasıl dayanmalı nasıl davranmalıyız.gözünü kapatsan zalimlerden olacaksın, dayanıp görmeye kalksan, ciğerin yanıyor ama senin tanıdığın biri ya da senin memleketlin olsa 1 saat sonra normale dönemeyeceğini de biliyor, üzülmenin kahrolmanın bile hakkını veremediğini düşünüyorsun.bu değil biliyorsun, ne olması gereken ne vicdanını rahatlatacak olan..ve daha korkuncu, rahatlasa vicdanımız önemi kalmayacak mı olmuş olanların?..
nasıl bir garip hal ki, kendi derdine, hastalığına ağlayabiliyorsun ama hakkın olmadığını biliyorsun.teselli bulamadan yine ağlıyorsun, bir işe yaramıyorsun, kendi derdini kaldıramıyorsun bi yolu yok biliyorsun..ahh ne zorsun ahir zaman
GECE YARISI KAPIMA KERTENKELE BIRAKAN GİZEMLİ YARATIK
Gecenin bir yarısı, tek odalı odamda yatağımda uzanmış, uyku tutmayan gözlerimle telefonumla dünyadaki gelişmeleri takip ediyordum. Derken kapıdan gelen sesler dikkatimi çekti. Miyavlayan bir kedi sesi. Üstelik tam da kapımın önünde. Kapıyı açtım ve karşıma tanıdık bir sarı renk çıktı: Sarı Dişi! Birkaç günde bir uğrayan, ofisin önünde arada bir
Ey, bu topraklar için toprağa düşmüş asker!
Gökten ecdâd inerek öpse o pâk alnı değer.
Ne büyüksün ki kanın kurtarıyor Tevhîd'i...
Bedr'in arslanları ancak, bu kadar şanlı idi.
Sana dar gelmeyecek makberi kimler kazsın?
"Gömelim gel seni târîhe" desem, sığmazsın.
Bir Eylül Göç Vurgunu
Gecemin lambası yok gün doğumları olmayan bir şehirde
Düşse, düşeceğim hiç gelmediğin ömrüme...
Günlerden bir gün
Aylardan Eylül
Gecenin perçemleri günü kucakladığı vakitler
Beynimde bir hikaye kurguluyorum
Canımı acıya yamayıp yazıyorum yamalarım dikiş tutmuyor sökülüyor, haykırsam sesim boğulacak...
Harflerim dökülüyor satırlarıma hepsi