Yapmadığım birşey için kendi suçumu kabul etmem herkes kendi hayatına baksın kimse ne yazikki dortluluk değil 💯😈
Millet "Gönül dağı'na" gömülmüş belliki, Ne yazıkki..🥲
"Düşünebilen herkesin insan olması, insan olan herkesin düşünebildiği manasına gelmiyor ne yazık ki."
- Sigmund Freud
“Kavuşmak içimizde yer etmiş eski bir şarkının yeniden hatırlanmasıdır. Bi zamanlar ahenkle dans eden duyguların uyanması. Televizyon haberleri sonsuz ayrılıklardan söz edebilir ve bu asla önemli değildir.
Kavuşmak bazen kaldığımız yerden devam etmektir bazense yeniden başlamak. Kavuşmak, yokluğun bilmecesi sürerken duyulan özlemdir. Kasvet yüklü bir karanlıkta ışığı arayan umutsuz yolcuların en ölümsüz hayali.
Kavuşmak, zamanı insafsızca katleden ayrılıklardan sonraki ilk dokunuştur. Küçük bi şaşkınlık yeniden hatırlamanın ilk acemiliği. İnsan ellerini nereye koyacağını bilemez. Geçmişte yaşananlar bir anda anı olup çıkıverir. Belkide bu yüzden anılarla baş edemeyen bi kavuşma hiç bir zaman gerçek bi kavuşma olmamıştır. Onun adı olsa olsa buluşmadır. Kırık dökük ve eksik bi buluşma. Çünkü arada hâlâ aşılması gereken can sıkıcı bir uzaklığın ürkek gölgesi dolaşır.
Kavuşmak, ne yazıkki henüz şiir kıvamından oldukça uzaktır. Öylesi anlarda insan ister istemez kendisine sorar; "Kavuşmak için ayrılık şart mıdır?”
-Anonim-
Kusursuz insan arayanlar
Kendilerinin kusurlarını kapatmaya bant bulmayı umut ederler bunuda marifet sanarlar ne yazıkki kendini bilen insanlar yapmacık bir hayata asla adım atmaz.
İçim de sıkıntılar var kitaplar da kesmiyor artık biriyle konuşmam lazım konuşurken eline koz veriyormuş gibi hissetmediğim biri ama ne yazıkki bulamıyorum galiba bulamicağımda boğazıma dayanmış müthiş bir intihar korkusu türedi beynim de ne yapsam bilmiyorum
"Düşmanlarından ziyade arzularını alt edeni daha cesur sayarım çünkü asıl zafer kişinin kendine olanıdır." demiş Aristo. Ben ne yazıkki bu savaşta mağlubum Hilal.
-Leon
Her yerin ayrı bir kokusu var, ayrı bir tadı. Hangi kara parçasına bassa ayağım "ağla" diyor. "Ne yaptığını bilmiyorsun çünkü sen." Ben ihanet ediyormuşum hayata, doğrudur. Öyle olmasaydı kafamın içerisinde değil Kutsal İttifak'ın karşısında kılıç sallardı askerler. Beynimin her yeri delik deşik ne yazıkki... "Ağla diyor toprak bana. "Bu dünya sana ağır, ağla. Ama dur! Ağlama senin gözlerin merhametin değil timsahın izlerini taşıyor, dur!" Duruyorum, toprak haklı mı, bunu düşünüyorum. Her yer ayrı güzel duruyor gözüme, farklı farklı canlanıyor. Gülebilir miyim sayın sevgisiz hayat?
TÜRK TİYATROSU TARİHİ'NİN
BELKİ DE EN BAHTSIZ ''AİLESİ'' TOSUN'LAR..
1926 yılında, Balıkesir'in Burhaniye ilçesinde doğan Necdet Baba lakaplı Necdet Tosun, 1955 yılında öğlenleri lokantacılık, akşamları da bir terzide çalışarak geçimini sağlıyordu. Kilolu ve sevimli görünüşü sebebiyle çevresinde de hep sevilmişti. Çocukları