HİÇ DEĞİŞMEMİŞ GİBİ
Nenem ölmüştü,
Dedem o meydanlarda,
Hiç hâli kalmadan ağlamış.
Nenem ölmüştü,
Dedem o meydanlarda,
Ruhunu tüketmişti.
Dedem bir krizden yorgun düşer,
Dedem perişan ama sakin,
Dedem perişan ama nasıl sakin.
Bu sakinlik ölüm üzerine ölüm,
Nenemle tükenmişti,
Ömürden gitmişti.
Dedem yine bir çiçek aldı,
Dolandı meydanlarda.
Ayağı ve ruhu soğuk,
Parmakları uyuşuk.
Toprağa ayak bastı,
Canından gitti bir yetmiş, seksen sene daha.
AYKUT BARIŞ ÇELİK
2017 Martın 8'i
7 yıl öncesi bugünden 3 gün önceydi seni en son görüşüm.. Bu fotoğrafida ozaman çekmiştim hatıra kalması için..Artık hastalık tüm vücudunda hüküm sürüp yatağa hapsedince seni bütün evlatların kardeşlerin herkes yanında ve yani başındaydı..Zoraki olarak evime döndüğüm bir zamandı her gün, her saat, her dakika arardım annemi belkide her saniye ve
Dünyada en çok sevdiğim kişi nenem, yani anneannemdi.
Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
