Eylül 2013, yarım bıraktığım roman çalışmamdan bir kesit!
🍂
- Çoğu kere sessizliğime aldanır dünya
Oysa kirpiğimin ucunda sallanır dünya
Çekip gidenler, gidince çekerler! dedi yutkunarak. Terk edilişlerine bir yenisinin daha eklendiğini anlamanın hüznüyle boşluğa bakındı Kerem. Firakın mayasıyla yoğrulmuş bir hicranın içinde buldu kendini. Şuan ki hali geçmişin o ebruli dünyasından çok başkaydı. Perdesi kapalı bir pencereye serenat okumanın beyhudeliği yüklenmişti duygularına. Yağmursuz mevsimlerin kuraklığı okunuyordu, her çizgisi ayrı bir imtihanın hatırası olan yüzünden. Sıcaklığını yitirmiş bir telaşın fanusundan çıkarak, şehadet parmağına konan kelebeği süzmeye koyuldu yaralı bir tebessüm eşliğinde.
"Senin ömrün bir günlük imiş. Eğer öyleyse, sen ne dünün ıstırabını ne yarının kaygısını taşımıyorsun demektir. Çok bahtiyarsın ama farkında değilsin."
Sarmaşık gibi ruhuna dolanan melâlin etkisiyle: "Nerdesin efsunum?" diyordu kelebeğin gidişine bakarken.
Nasıl bir müptela ki gözlerin
Arz'dan Berzah'a gezdirir beni
Varlığım kalmadı hasretinden
Bir kelebeğe dahi ezdirir beni
Vurgun yemiş gemiler yüzüyordu Kerem'in gözyaşlarında.
(
Yıldırım Kerem Çambel)
Bir zamanlar sıkı giyin üşütme hasta olma kendine dikkat et geç uyuma hadi uyuyalım aç şu telefonu nerdesin sen meraktan öldüm sigarayı az iç yemeğini düzgün ye seni sevdiğimi sakın unutma bana vakit ayır seni seviyorum hayallerim var diyen birileri vardı nerde şimdi onlar?
Beni sana hapsettin
Dönülmez uzaklarda
Kaderime terkettin
Nerdesin? 🥀
Ayrılık diye bişey yok .
Bu bizim yalanımız .Sevmek var aslında,
Özlemek var ,beklemek var .Şimdi nerdesin ?
Ümit Yaşar Oğuzcan
Anne …04.27
Gece yarısı içinize çöken derdinizi karanlığa saklayıp uyuyamıyorsunuz .
- yine sensizliği saklayamadığım ve o acının içinde hala 4 yaşında kalmış bir kız çocuğu olarak gördüm kendimi .
Tek hatırladığım ambulansa el sallayan bir kız vardı . Uğurlar olsun mu diyordu yoksa gelmeni bekleyeceğim mi diyordu bilmiyorum .
Ama gelmedi annem ve
