Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur

Neslihan Kale

Neslihan Kale
@neskale
Yıldızlar, kapayın gözlerinizi! Hiçbir ışık sızmasın İçimdeki derin, karanlık isteklere.
Reklam
Bu bir haber, ötelerden bir haber: Ne kötüye benziyor, ne iyiye. Kötü olsa, Ne diye böylesine umut versin bana, Doğru sözler etsin? Cawdor beyi oldum işte. İyi olsa, ne diye kötülük soksun içime? Öyle korkunç şeyler geliyor ki aklıma Tüylerim ürperiyor; yüreğim yerinden fırlayıp Kaburga kemiklerime çarpacak nerdeyse!
Ne zaman bitecek bu içsel gece, evren, Ya ben, ruhum, ne zaman göreceğim günümü? Ne zaman uyanacağım uyanık olmaktan?

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Başka bir gün birdenbire ölümün her saat, her dakika beni beklediğini anımsayıp, insanların bunu neden hala anlamadıklarına bir anlam veremeyerek insanın mutlu olmak için geleceği düşünmeden, sadece yaşadığı anın tadını çıkartmak dışında bir yolu olmadığına karar verdim ve bu düşüncenin etkisiyle üç gün dersleri bir yana bıraktım, sadece yatağıma uzanarak rasgele bir roman seçip okumanın ve son paramla aldığım ballı çörekleri yemenin tadını çıkarttım.
Bir keresinde mutluluğun dış nedenlere değil, bu dış nedenlere karşı takındığımız tavra bağlı olduğu düşüncesi geldi aklıma; acı çekmeye alışan insan mutsuz olamazdı
Reklam
Öyle anlar olur, gelecek insana o kadar karanlık görünür ki, insan akıl gözlerini bu karanlığın üstünde durdurmaya korkar, aklının faaliyetini tamamen keser ve kendini bir geleceğin olmayacağına, geçmişin de olmadığına inandırmaya çalışır.
- Neden bu kadar canın sıkkın? - Her zaman neşeli olamazsın ki.
Hiç üzgün değilim, akıl gözüm geride bıraktıklarıma değil, beni bekleyenlere dönük. O ana dek belleğimi doldurmuş kötü anıları çağrıştıran şeylerden uzaklaştıkça anılar gücünü yitiriyor ve yerlerini hızla yaşamın güç, tazelik ve umut dolu duygularına bırakıyor.
Kafdağı
Sonra bir gün hiçbir sözün kalbinizi karşılamadığını görürsünüz. Sizin hikayeniz değildir harflerin çatısı altındaki o ayrılıklar, köpüren bakışlar, arzulu parmaklar. Sizi göklere çıkaran boşluk, yerin altına doğru çekmeye başlamıştır.
“Ölüm… Zamanın şah gülü Senin soluğun mudur hazların kırmızı burcundan Yaşamak diye dünyaya saldığımız çığlık?”
Reklam
Ey gövdesini aklının çarmıhında unutanlar Yalnızlık bizden yayılıyor dünyaya Ağzımızda kan pıhtısı arzular Topuklarımızda uzakların kararan çanı Duvarlara gömüyoruz var oluş ayetimizi.
Geceler çaresizliğin ıssız mahşeri Taşa dönmüş bir merhamet çıkıyor sabaha.
Düşünmeye başlamak, için için yenmeye başlamaktır. … Kurt insanın yüreğindedir. Yürekte aramak gerekir onu. Yaşam karşısında uyanıklıktan ışık dışına kaçışa götüren bu ölümcül oyunu izlemek ve anlamak gerekir.
“Ruhum, ölümsüz yaşamın ardından koşma, olanaklar alanını tüketmeye bak.
“ Bütün seçimlerin nedeni vardır ama seçimlere neden olan seçenin kendisidir. ”
104 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.