Melekler terk etti bu ülkeyi
İhanetin şarkısı söylenince
Dilinden utanan bir neslin
Markası İngilizce
Hayalleri Şanzelize olunca
Bir aydın konuştu
Binlerce kirli el alkışladı
Utanmalıyız derken tarihimizden
Gazinin ayak bastığı, yerler ağladı
Kimseler duymadı.
Sayfa 81Kitabı okudu
Mustafa Kemal
Bizler bugünün adamları değiliz.Bizler geleceği kucaklayacak bir neslin çocuklarıyız.
Sayfa 31 - La kitapKitabı okudu
Bir insanın değeri bayağı kesire benzer: Pay gerçek değerini gösterir, payda kendisini ne zannettiğini. Paydanın değeri arttıkça kesrin değeri azalır.
Sayfa 91Kitabı okudu
“İnsanoğlunun değeri kesir ile ifade edilecek olursa;
Payı gerçek kişiliği gösterir,
Paydası kendini ne zannettiğini…
Payda büyüdükçe kesrin değeri küçülür.”
Tolstoy
Sayfa 32Kitabı okudu
Mesela, sokağı sevdim. Bodoslama içine dalmayı değil belki, ama sokağın hareketini seyretmeyi sevdim. Bütün gün sokağın ve insanların içinde olmayı sevdim. Nehrin kıyısında oturmayı sevdim. Suya elimi uzatmayı sevdim. Yüzmeyi beceremesem de insanların kıyılarına vuran dalgalarını sevdim.
Türkçüler için mekânlar kadar insanlar da önemliydi. Atatürk ve Rıza Nur’a
Türkçüler tarafından verilen kıymet bunun en önemli göstergesi oldu. Çalışmamızda
ayrı ayrı ele aldığımız bu iki figürü, Türkçülerin bakış açısından birlikte
değerlendirdiğimizde oldukça ilginç bir sonuca ulaşıyoruz. 1931 ile 1975 yılları
arasında Türkçülerin Atatürk’e bakışlarında Rıza Nur’un oldukça etkili olduğu göze
çarpıyor. 1930’larda, Türkçüler üzerinde Rıza Nur etkisinden söz edilemediği yıllarda
Atatürk, hemen hemen bütün Türkçüler için “dahi” ve “büyük kurtarıcı” idi. Bu bakış
açısı Rıza Nur’un etkisinin artışıyla birlikte 1940’larda ve 1950’lerde yerini “müstebit
diktatör” algısına bıraktı. 1960’lardan itibarense Atatürk yeniden Türk tarihinin en
önemli isimlerinden, hatta en büyük Türkçülerden biri olarak telâkki edildi. Bu fikir
değişikliğinde yeni bir Türkçü neslin yetişmiş olması, Rıza Nur’un etkisinin azalması ve
Türkiye’deki siyasî gelişmelerin etkisi büyüktü
