"Şu dizimi vurdugum toprak..
Kollarımı kaldırdığım gökyüzü şahidim olsun ki..
Bir senin önünde diz çökerim şu dünyada..
Bir seni sarıp sarmalar kollarım bundan sonra."
"Edebiyat,hayallerine sadakatini yitirmemiş ve inanmış insanların uğraşıdır. Hayallerimizi yitirmek istemiyorsak, safları sıkıştırmak zorundayız. Okur ve yazar, yani o "üç-beş kişi" birbirinin soluğunu hissedebilmeli. "Ben yaşıyorum, ya sen?" diyebilmeliyiz birbirimize."
Hersene iyi şeylerin olmasını beklerken kötü olumsuz ve bir sürü acı haberlerle güne gözlerimizi açıyorduk. Kadın ve çocuk cinayetleri, taciz ve dahası... Üzülüyor, lanetler yağdırıyor sonra unutup gidiyorduk. Sonra o cani yaratık katilleri kendi ellerimizle besleyerek daha iyi bir yaşam sürmelerini sağlıyorduk bu adaletsiz ülkede!