Edgar Allan Poe ’nun ‘ 
Kuzgun ’ şiirini de okutmak. Bu şiiri sevme nedenim belki de hepimizin hayatının bir parçasına dokunması, duygularımıza seslenmesi ve hemen hemen hiç mecaz kullanılmadan vurucu bir etki bırakması olabilir.
Bu kış günü camdan içeri girerek adamın evinin içine tüneyen kuzgun, her nereden ezberlediyse “Nevermore” kelimesini ezberlemiştir. Adam kuzguna birtakım sorular sorar ve her defasında “Nevermore” cevabını alır. Acaba adam neler neler sorar? Neler neler kaybetmiştir? Veya kaybetmişizdir hepimiz... Belki kuzgun hepimizin ‘oda’sındadır kim bilir?
-*-Tünemiş bakıyordur bize doğru... Sanırım bu şiiri okuyan bilir, kuzgunun nerelerde olduğunu veya olup-olmadığını... Eğer öğrenmek istiyorsanız bu soruların yanıtlarını, sakın bu incelemeyi okuduktan sonra “Nevermore” demeyin ve alın okuyun bu eseri. Gerçekten beğeneceğinizi düşünüyorum.
Edgar Allan Poe
Herkesin konuştuğu kitap
Kitap o kadar çok önüme çıktı ki. Artık okumaya karar verdim. Wednesday havası varmış gibi dursa da asla onunla alakası yok. İkisi çok ayrı. Ondan esinlenilmemiş diyemem ama. Verenmore değiştirince nevermore. Wednesdayin thing dediği eli vardı yani şey, Corvinanın ise Mo vardı duyabildiği. Başta gerçekten güzel gidiyordu. Karanlık havası güzeldi. Yetişkin içerik olmaz demiyorum ama sanki fazlaydı. Kitaptaki gerilimi, Vad ile Corvina arasındaki aşkı yeterince hissedemedim. Corvina insanları sevmem diyordu ama bir sürü arkadaş edindi. Sanki tabusu var gibiydi ama bunları yıktığını bile göremedim. Sanki var gibi yapmıştı. Eğer daha çok karanlık hava sürdürülseydi daha iyi olabilirdi en azından gerilimi baya yaşatmış olurdu. Karanlık baloda ki gizemli olayın suçlusu ile ilgili tahminim doğru çıktı bu da sonda beni şaşırtmadı. Son açık uçlu gibi dursa da mutlu sondu bitişi beni rahatsız etmedi. Her şey olması gerektiği gibi sonlandı. 
Gothikana 
RuNyx
