"Kimsesiz hem öksüz kaldım bu yerde
Talihim düşürdü beni bu derde
Gözümü kapladı bir kara perde
Evimi yurdumu anar ağlarım
Neleyim köşkü neyleyim sarayı
İçinde salınan yâr olmayınca..."
Kadri Şençalar
Evim varmış, yerim varmış, bana ne!... Rahatmışım, yaşıyor muşum. Bir de bana sorsalar.... Ne derdim acaba :
Neyleyim sarayı neyleyim köşkü
İçinde salınıp gezenim yoktur.