Bu yazardan okuduğum ilk kitap.. Sayfa sayısı az ama etkisi büyük oldu bende.. Farkında olmadan kendimiz gibi olmayanları yani normal kabul etmediğimiz, toplumdan dısladığımız ne çok insan var onu tekrardan fark ettim. Dilenci diyip yanından geçtiğimiz, hayat kadıını diyerek hor gördüğümüz, doğdugu evi, kaderi secemeyen çocukları diğerlendirinden ayırdığımız bir dünya da yaşıyoruz. Dilimizde herkes şey, eşit haklara sahip ama hayat gercekleri aynı değil maalesef.. Hayat kadını olmak zorunda kalan sevginin dilinin şiddet ve sevilmek için kendine zarar vermesi gerektiğini düşünen Efsun abla, geçmişini bir toz beziyle silmiş olan ve sadece şu anda olmak isteyen Adanan abi, sokakta doğan ve geçimini seks işçiliğinden kazanan hülya, sokakta bulunan bebek matruşka ve düzenli bir hayatı olan evi ailesi olan şair musanın hikayesini okuduk, izledik, yaşadık.. Her insan bir hayattır lafının tam karşılığı. Ve nice böyle insanların hikayesi..