Perşembe günü @saltokur__ hastalıktan biraz kurtulunca birlikte bir kitap okuyalım dedik. İkimizinde kitaplığında uzun zamandır bizi bekleyen bir kitap seçtik. Her şey şahane başladı. Merak hat safhada. Deliriyoruz. Çünkü ortalık acayip karışık. Zibilyon tane soru işareti ile sayfalar çevriliyor. Tam bulduk diyoruz yok oda değilmiş diyerek zekamizla oynanıyor. Ben bir tık hızlanınca Selda'yı delirten mesajlarım ile heyecan oluşturmaya devam ettim. İnanın tüm samimiyetimle söylüyorum bunları. Kitap çok ama çok iyi başladı. Beni tamamen içine çekti.
Peki ya sonra? dediğinizi duyar gibiyim. Ben ha bire lütfen saçma bir şeye bağlama, son 3 sayfaya sığdırma diye dua ederken mevzuya çok yanlış bir yerden baktığımızı yine çok geç anladım. Tamam aklımızda hiçbir soru işareti yok. Tamam her şey düzenli oldu. Karakterler çok iyi, ortam şahane, konu mukemmel... Peki ya Colleen abla o son neydi? Sen nasıl tuttun bu mevzuyu ona bağladın? Dağa, taşa bile bağlasan bundan iyi olurdu. Tamam akıcı bir anlatım, her an bir şey olacak tedirginliği, aşk, kavga, ihanet, geçmiş, gelecek.. Hop sen bir anda tüm hislerimin katili olmaya karar ver. Neyse sakinim. Aslında bu son olmasa kitap kesinlikle tam puan alacak nitelikteydi benim için. Ama o vicdansız son beni delirtti! Verdiğim puan tamamen ama tamamen ilk sayfaların hatrınadır.
Colleen Hoover kitapları arasında açıkara en kötüsü bu ve büyük bir zevk ile diğer yazara bu suçu yükleyebilirim diye düşünüyorum. Hiçbir şekilde 
