-Kırmızı bir beyefendinin bulunduğu bir gezegen biliyorum. Hayatında hiç çiçek koklamamış. Hiç bir yıldızı seyretmemiş. Hiç kimseyi sevmemiş. Hayatında hesap yapmaktan başka hiçbir şeyle uğraşmamış. O da tıpkı senin gibi bütün gün "Ben ciddi bir adamım! Ben ciddi bir adamım!" diye tekrarlayıp duruyor ve şişiniyor.
Sayfa 25Kitabı okudu
-Büyükler gibi konuşuyorsun!
Bu beni biraz utandırdı. Ama o, gözümün yaşına bakmadan ekledi:
- Neyin ne olduğunu anlamıyorsun, her şeyi birbirine karıştırıyorsun!
Sayfa 25Kitabı okudu
-Dikenler ne işe yarıyor?
- Dikenler hiçbir işe yaramaz, çiçeklerin gıcıklığından ibarettirler.
Sayfa 24Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
- Bir defasında güneşin batışını kırk üç kere gördüm!
Biraz sonra da şöyle diyordun:
- Hani... çok üzgünken günbatımlarını severiz ya...
- Kırk üç defa izlediğin gün o kadar üzgündün yani?
Sayfa 22Kitabı okudu
- Günbatımlarını çok severim. Hadi gidip bir günbatımı seyredelim ...
- Ama beklememiz gerek...
- Neyi?
- Güneşin batmasını.
Sayfa 22Kitabı okudu
Ve o an fark ettim ki, ben dünyadaki en güçsüz insandım.
Güçsüzlüğü fiziksel olarak algılar, kendimizi güçlü ilan ederdik. Oysa asıl güç, insanın sevdiklerini korumasından, kendisi ve diğer insanlar için hayata bir şeyler katmasından geçerdi.
Bu yüzden, zaman iyi gelir diyenlerden nefret ediyorum. Zaman, ne olursa olsun durmaz ve acımasızca akıp gider. Acımasız olan şey, iyi gelir mi?"
Peter Pan, güzelliği için mi wendy'ye âşık oldu?
"Ne?"
"Peter Pan, wendy'yi masallarıyla tanıdı. Onun kendi küçük dünyasındaki gerçeklik dolu sihri gördü, o dünya nın bir parçası olmak istedi. Sonra onunla bulutlara kadar yükseldi, perilerin alız ışıklarıyla aydınlatmaya çalıştığı karanlıkta dans etti."
