nisa
@nisauckc
kinyas'ı yanımda götürdükten sonra her yer aynıdır.
psikoloji
22 okur puanı
Aralık 2022 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
her zaman yalnız oldum. yalnızlığı kendimi geliştirmenin tek yolu olarak gördüm.
Sayfa 29 - Doğan Kitap
bütün hayatım boyunca kaçtım. önüme okyanus çıktı. daha ileri gidemedim. içinde boğulmak istedim.
Sayfa 26 - Doğan Kitap
kendimi defalarca buldum, defalarca kaybettim. gerçek adımı hatırlamıyorum.
Sayfa 26 - Doğan Kitap
Okur Takip Önerileri
çünkü duyulabilecek kadar yüksek bir ses vardı içimde. bunu fark edince, dünya üzerindeki bütün insanlar birden yok olsalar dahi yalnız kalmayacağımı anladım.
Sayfa 20 - Doğan Kitap
tel cambazı istiyordu ki dünya istediği gibi olsun. bile bile aldanmaya vardırıyordu işi. ama olmuyordu kendisi vardı.
Sayfa 30 - Yapı Kredi Yayınları
ve korkuyu beklemek, korkudan beterdi. bir zamanlar, birinin yazdığı gibi...
Sayfa 222 - Doğan Kitap
kim seçiyor acaba, dedi içinden. hangi hayalin gerçek olacağını? o hayali kuran mı, yoksa o hayali kurduran mı?
Sayfa 136 - Doğan Kitap
insan doğar. on-on beş yıl sonra dünyanın nasıl bir tezgah olduğunu ve doğumla ölüm arasına nasıl hapsedildiğini fark eder. bu aslında bir histir, bilgi değil. ve ilk tepkisini verir. avazı çıktığı kadar bağırarak.
Sayfa 120 - Doğan Kitap
insanlar, diye düşündü. ne görüyor ne de duyuyorlar.
Sayfa 56 - Doğan Kitap
nasıl anlamıyorlar, diye düşündü derdâ. yanlarından geçiyorum. buradayım, aralarında. ama hiçbirinin umurunda değilim. görmüyorlar bile beni. hepsi de kör olmuş. ya da bu çarşaf, görünmezlik kumaşından.
Sayfa 55 - Doğan Kitap
on beş yaşındaydı nazenin. başka yerlerde yirmi beş ederdi.
Sayfa 27 - Doğan Kitap
tarihi bir hazin balkıma gibi
biliyorum kafiyeyi bozduğumu.
başka şeyleri de bozduğumu. ve biliyorum ki
hüzün varsa içinde, bozukluk bile hoşuna gider naci'nin
biliyorum ki bozukluk bağışlanır, sevilir bile
Sayfa 50 - Yapı Kredi Yayınları
biz de kadınlara bunu mu yapıyorduk? onları önce kendimize muhtaç hale getirip sonra da 'aman ali rıza bey, tadımız kaçmasın' dedikleri için dalga mı geçiyorduk? neden tadımızın kaçmaması gerekiyordu? neden korkuyorlardı huzuru kaçan bir evden? duydukları sevgiden mi yoksa sahiden sahipsiz kalma korkusundan mı?
Sayfa 157 - Artemis Yayınları
şartlar insanların karakterlerini şekillendiriyordu. onları bu hayata toplum itiyordu. biz itiyorduk.
Sayfa 139 - Artemis Yayınları
ellerimiz kollarımız dolanmamıştı birbirine ama yaralarımı sarmıştı, bu da bir tür sarılmak sayılmaz mıydı?
Sayfa 127 - Artemis Yayınları