Çok sevdiğim bir şair arkadaşımı, Cahit Sıtkı’yı hatırladım. Çocuk denecek kadar gençti; bir şiir kitabı çıkardı: Ömrümde Sükût adında bir kitap.O kitabı çıkarmış olduğuna sonradan ne kadar üzüldü. Çünkü kitaptan sonra bir hayli değişmiş, bir hayli olgunlaşmıştı. Daha sonra üzülmenin de boşuna olduğunu anladı. Dedi ki: “İnsanın fikir hayatında birçok merhaleler var. Ben o şiirleri o zaman yazmıştım.”