Kimse kendine bekleme süresi vermiyor. Oysa öfkenin birincil çaresi beklemektedir. Böylece ilk öfke atağındaki ateş düşer ve akla çöken sis ya dağılır ya yoğunluğunu yitirir. Seni galeyana getiren şeylerin etkilerinin hafiflemesi bazen günleri dahi değil, saatleri bulurken bazılarıysa bu sürede tümden kaybolur. Diyelim ki beklemek etkili olmadı, bu durumda dahi artık öfkenin değil, muhakemenin varlığı söz konusudur. İç yüzünü bilmek istediğin ne varsa zamana bırak: Akıntıda her şey bulanıktır görünür.
Zehra
Canhıraş yangınlardan önce
Utanıp küçülen ellerim vardı, cılız
Cılız yani duymanın sağır kaldığı
Ben cambazıydım görmezden gelmenin
Mahalle bakkallarında, perde arkalarında
Çocukluğumla ergenliğimi keserdim
Pazar günleri sıramı beklerken şebeke suyunda
Dev şeametli yalnızlık nimeti bahşolur
Bilinmezlik prangalarıyla
Niyet Diyeti
İnsan kendi içinde hangi duygu ve düşünceyi besler ise yaşamını da o belirler.
Haset, kin, öfke ve nefret kontrolü zor ve tehlikeli duygular olduğu için insanı kötü düşünceler ile besler.
Oysa sakin olmak, sevgiyi, saygıyı ihmal etmeden başkalarının da yaşama hakkı olduğunu düşünerek hareket etmek insanın içinde yeniden başlama
Her ay, her hafta, gözlerini bu dünyada bir gün daha yaşamak için açardı. Acının her şeyi, hatta unutmak için bunca çabaladığı geçmişini bile bulandırdığı, sildiği günlerde dahi yapıyordu bunu. Anıları diğer bütün düşüncelerini kovaladığını mevcut hayatına tutunmak, çaresizlik ve utançla öfke krizine kapılmamak için olağanüstü gayret ve konsantrasyon sarf ettiği günlerde dahi. Çabalamaktan yorulduğu, uyanık ve canlı kalmanın muazzam enerji gerektirmesi yüzünden yattığı yerde kalkıp bir daha denemek için sebepler aradığı, tuvalete gidip lavabonun altına zulaladığı kilitli naylon poşetten pamuğunu, jiletlerini, alkollü mendillerini, sargı bezini alıp teslim olmanın çok daha kolay geldiği günlerde bile. En kötü günleri bunlardı.
Sayfa 173 - Doğan kitapKitabı okudu
Elbette, sermaye direnişimizi alt etmek için her yola başvuracaktır. Bize paranın temel bir gerçeklik olduğunu; gerçekliği kabul edecek kadar olgun olmamız gerektiğini; bunu anlamayacak kadar olgun davranmadığımızdaysa durumu kafamıza vura vura; İngilizce konuşamadığı, doğru vasıflara sahip olmadığı ya da yanlış yerde doğduğu için uyumsuz olanları açlığa mahkûm ederek, bu uyumsuzları bombalayıp öldürerek anlatır. Sermayenin son büyük krizi, ancak yüz milyon insan katledildikten sonra çözülebilmişti. "Yeter! Bu aptal sistem canımıza tak etti! Oyun bitti!" dememizin nedeni bu.
Sayfa 62Kitabı okudu
