Öğretmenin Kitapları
@ogr_kitapligi
Bıraksın peşimizi kendi yüreğinin kabuğunda yaşayanlar.
Öğretmen
55 okur puanı
Mart 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Tam o sırada bütün görkemiyle
Temmuz geliyor
Sanki gitmemek üzere
Sonsuz Girişim
YKYKitabı okudu
Yeni toplumlar beraberinde yeni şarkılar getirir.
Sayfa 16Kitabı okudu
Bana hakikaten yaşamak imkânını verdiğin birkaç ay için sana teşekkür ederim. Böyle birkaç ay, birkaç ömür kıymetinde değil midir?
Sayfa 159 - YKYKitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Tesadüf seni önüme çıkarmasaydı, gene aynı şekilde, fakat her şeyden habersiz, yaşayıp gidecektim. Sen bana, dünyada başka türlü bir hayatın da mevcut olduğunu, benim de bir ruhum bulunduğunu öğrettin.
Sayfa 159 - YKYKitabı okudu
Niçin seninle bir pencere kenarında oturup konuşamıyoruz? Niçin rüzgârlı sonbahar akşamlarında, sessizce yan yana yürüyerek ruhlarımızın konuştuğunu dinleyemiyoruz?
Sayfa 159 - YKYKitabı okudu
Halbuki konuşmaya ne kadar muhtacım. Her şeyi içinde boğmaya mecbur olmak, diri diri mezara kapanmaktan başka nedir ?
Sayfa 159 - YKYKitabı okudu
Kaybedilen en kıymetli eşyanın, servetin, her türlü dünya saadetinin acısı zamanla unutuluyor. Yalnız kaçırılan fırsatlar asla akıldan çıkmıyor ve her hatırlayışta insanın içini sızlatıyor.
Sayfa 149 - YKYKitabı okudu
Kendisinden daha dün ayrılmış gibi taze bir hasret duydum.
Sayfa 149 - YKYKitabı okudu
Çünkü o benim için bütün insanlığın timsaliydi.
Sayfa 149 - YKYKitabı okudu
Bana yaklaşmak isteyenlerden kaçtım. Kendime en yakın bulduğum veya bulacağımı zannettiğim insanlardan en çok korkuyordum. “O bile böyle yaptıktan sonra!...” diyordum.
Sayfa 147 - YKYKitabı okudu
Bir insan bir insana herhalde yeterdi.
Sayfa 147 - YKYKitabı okudu
“Şimdi ben gidiyorum. Fakat ne zaman çağırsan gelirim...” dedi.
Sayfa 140 - YKYKitabı okudu
Halbuki ben, ne kadar saçma olursa olsun, yan yana bulunduğumuz zamanın durup kalmasını, asla bitmemesini temenni ediyordum.
Sayfa 140 - YKYKitabı okudu
Hangi su, kalpteki kiri temizler?
Sayfa 271Kitabı okudu
Bizim mantığımızla hayatın mantığı asla birbirine uymuyordu.
Sayfa 138 - YKYKitabı okudu