Çok az insan gerçekten kim olduğunu bilerek yaşamaktadır.
"Başlamak için tek bir yer vardır, orası da" bulunduğumuz yerdir.
Uyandıkça ömrünün kuytusunda saklandığını anladığın yerdir yatılı okul.
Sayfa 14Kitabı okuyor
Komünler oluşturun.
Komünler ancak insanlar birbiriyle buluşup kaynaştıklarında ve kendilerine ortak bir yön tayin ettiklerinde hayata geçer. Yol ayrımına gelindiğinde, büyük olasılıkla komünler kendiliğinden oluşacaktır. Kendisini bekleyen sondan kurtularak buluşmanın keyfi. Komün normalde yollarımızı ayıracağımız zaman kararlaştırılan bir
Sayfa 81Kitabı okuyor
İnsanlar her an rüya görüyor. Biz doğmadan önce doğan insanlar dışarıda kocaman bir rüya yarattı. Buna toplumsal rüya ya da gezegensel rüya diyeceğiz.
Gezegensel rüya, milyarlarca bireysel rüyanın oluşturduğu kolektif rüyadır.
Biz nasıl rüya göreceğimizi öğrenme kapasitesiyle dünyaya geldik. Bizden önce doğan daha önce yaşamış insanlar bize nasıl toplumsal rüyaya uygun rüya görmemiz gerektiğini öğretiyor.
Toplumsal rüya, nasıl görmemiz gerektiğini öğrenmemiz için anne,baba,okul ve dinleri kullanıyor.
Sayfa 26Kitabı okuyor
Okul sıralarında başlayan arkadaşlıklar kolay kolay sarsılmaz.
İnkılap ve Aka kitabevleri
Mezun oldukları liselerin pilav günlerinde, genelde çok tanımadıkları birine, bazen de eski erkek arkadaşlarına aşık olan çok insan tanıdım. Çoğu bu kişilerle evlendi. Bu evliliklerin bir kısmı başarılı oldu, bazıları ise felaketle sonuçlandı. Ben bu kişilerin çoğunun çağrışımla aşık olduğuna inanıyorum. Onların asıl sevdiği, gençliğe özgü neşeydi, okul günleriydi, önlerinde uzanan o heyecan dolu yaşama atılmak için duydukları sabırsızlıktı. Gerçekte, belli bir kişiye aşık değillerdi.
Genelde çok tanımadıkları birine, bazen de eski erkek arkadaşlarına aşık olan çok insan tanıdım. Çoğu bu kişilerle evlendi. Bu evliliklerin bir kısmı başarılı oldu, bazıları ise felaketle sonuçlandı. Ben bu kişilerin çoğunun çağrışımla aşık olduğuna inanıyorum. Onların asıl sevdiği, gençliğe özgü neşeydi, okul günleriydi, önlerinde uzanan o heyecan dolu yaşama atılmak için duydukları sabırsızlıktı. Gerçekte, belli bir kişiye aşık değillerdi.
Ortaokul Ödül Töreni..
Ankara'ya giden yarışma yazılarının sonucu okul kapanacağına yakın geldi. "Beğenilen yazılar" arasındaydı Ahmet Kara'nın "Bayrak'" yazısı. Bunun için "İnsanlar Alemi" adlı bir kitabı armağan gönderdiler. "Çocuk ve Yuva" dergisinde yayımlanacak yapıtı. Bayrak töreninde müdür ortaya çıkardı, herkesin içinde verdi kitabı. Bir de övdü.
"Bu çalışkan ve zeki öğrencimizin varlığıyla övünen okulumuz, onun yeni başarılarını her
zaman bekleyecektir!..."
Sayfa 166
"Okul, insanları eğitmek için vardı; köleleştirmek için değil!"
Yan Pasaj YayıneviKitabı okuyor
Okul için değil, yaşam için öğreniriz.
Sayfa 59 - Seneca'dan alıntı- Peder Tyler tarafındanKitabı okuyor
İçimizdeki Yabancılar! / Kızıl Sultan!
Terörist Ermeniler, Osmanlı Devleti'ne karşı bir başarı beklemiyorlardı. Niyetleri sadece Avrupa devletlerinin dikkatini çekmek ve propagandalarının tesiri altına almaktı. Hem öldürüyor, hem de öldürüldüklerini yayıyor, caniler "mazlum" postuna bürünüp dünyayı aldatıyorlardı.
Bu kesif faaliyetin sonucu olarak bazı Avrupalı aydınlarda şiddetli bir Abdülhamid düşmanlığı başladı. Meşhur Fransız tarihçisi Albert Vandal, Sultan Abdülhamid'e bu sebeple "Le Sultan Ruge," yani "Kızıl Sultan" lakabını taktı. İngiltere Başvekili ve Whigs Partisi Genel Başkanı Gladstone da "The Great Criminal," yani "Büyük Cani" tabirini kullandı. Onlar düşmandı. Onlar Ermeni yanlısıydı. Bu bakımdan Osmanlı padişahına "Kızıl Sultan" ya da "Büyük Cani" diyebilirlerdi. Ama bu sıfatları aynen alıp kullanan bazı Türk aydınlarını ve okul kitaplarımıza geçirenleri, bu toprağın çocukları olarak bağışlayabilir miyiz? Ermeni teröristlere karşı Türkleri, Avrupa ve Rusya'nın istekleri karşısında milli toprakları korudu diye bir Osmanlı padişahını suçlayabilir miyiz?
Sayfa 488 - Nesil Yayınları, 15. Baskı, Nisan 2008Kitabı okuyor
Okul başarısı meslek başarısının garantisi olamadığı gibi, meslek ve iş başarısı da mutlu bir evliliğin garantisi değildir.
Yapabildikleri görmezden gelinip sürekli yapamadıklarına odaklanılan bu "sorunlu" çocuklar, neyse ki okulun eğitimlerine engel olmasına izin vermedi.
Köpek sevmekten başka işe yaramayan Charles, büyüyüp evrim teorisinin babası Charles Darwin oldu.
Herkesin dalga geçtiği disleksili Jamie, dünyaca ünlü şef Jamie Oliver'dı.
Matematiğe "kafası basmayan" kız, Fields Madalyası'nı kazanan ilk kadın matematikçi Maryam Mirzakhani'ydi.
IQ testini geçemeyen iki çocuk, buluşlarıyla Nobel alan Luis Alvarez ve William Shockley'di.
Zekası kıt Pablo, eserleriyle çığır açan Picasso'ydu.
Aptal olduğu gerekçesiyle okuldan atılan Albert, fizik dehâsı Einstein'dı.
Bugün yaşasa dikkat eksikliği bozukluğu tanısı alıp ilaç kullanacak olan dalgın oğlan, tarihteki en büyük dâhilerden Leonardo da Vinci'ydi.
Onlar merak etti, sebat etti, sorguladı, itiraz etti, hayal kurdu, risk aldı, yanıldı, kuralları yıktı, kuralları yazdı, suçlandı.Dışlandı, cezalandırıldı ama tutkuyla yola devam ettiler.
Onlar okulda başarısız olmadı, okul onlarda başarısız oldu. Yoklama çağlar boyu sürdü, isimler değişti, hikâye değişmedi:
Deha asla cezasız kalmadı,cezasız kalanlar da asla dâhi olmadı.
