Okyanusun ortasında, bir salın üzerinde fırtınaya kapılmış bir denizciden bile daha yalnızdım.
Sen hangi sahilde topladın parçalarımı hangi dalgalara kapılmıştım, tüm parçalarımı bulabildin mi , oysaki kalbim halen okyanusun ortasında atıyor , dağılmış paran parçayım
bizler burada okyanusun ortasında kalmış kazazedeler gibiyiz, Ne yelkenimiz var ne pusulamız...
Okyanusun ortasında salıyla kalakalmış bir denizciden bile çok daha yalnızdım
"...yüreğinin derinliklerinde, beklediği bir olay vardı. Okyanusun ortasında kalmış ve kendisini yalnız hisseden gemiciler gibi, ufkun karanlığında uzaklardaki beyaz bir yelkenliyi araştırıyor, gözlerini umutsuz ve üzgün bir biçimde dolaştırıyordu. Bu rastlantının ne olabileceğini, beklediğini kendisine kadar itecek rüzgârı, kendisini hangi kıyıya götüreceğini, bunun basit bir kayık mı yoksa üç katlı bir gemi mi olduğunu, lambalarına kadar kaygıyla mı yoksa mutlulukla mı dolu olduğunu bilmiyordu. Ama her sabah uyandığında, beklediği şeyin o gün geleceğini umuyordu."
Sayfa 67Kitabı okudu
... bizler burada okyanusun ortasında kalmış kazazedeler gibiyiz, ne yelkenimiz var ne pusulamız, direksiz ve küreksiziz,...
Sayfa 14Kitabı okudu
Bazen gitmek çözüm iken , bazen de kalmak en iyisidir.
Yoksa küçük bir sandal ile okyanusun ortasında kalmışcasına, tahmin edemeyeceğin kadar büyük ve seni tek bir dalgasıyla yutabilecek fırtınalara kapılırsın....
Sayfa 47Kitabı okuyor
Okyanusun ortasında salıyla kalakalmış bir denizciden bile çok daha yalnızdım.
