...Bunların hiçbirini arkadaşlarıma anlatmadım; içimde bir zamanlar nelerin çoktan ölmüş olduğunu,asla bilemediler, şu anda ise nasıl çiçekler açtığımı da asla bilemeyecekler. Şu anda canlı olarak yaşadığım hayat ani bir ölümle sonlanacak olupta bu satırlar başkalarının eline geçerse bile bu olasılık beni kesinlikle ne korkutuyor ne de ıstırap veriyor...
..."ondandır ki; Bir kez kendini bulmuş olan birinin bu dünyada kaybedecek hiçbir şeyi yoktur.
Ve kendi içindeki insanı anlamış olan biri, bütün insanları anlar."
..yuxuda gəzən adam kimi gecənin ortasında da, günün ortasında da istədiyim vaxt o mühitə qayıda bilirəm və hər bir detalı quru yaddaşla deyil, o mühitə xas bir ürək aydınlıqla görə bilirəm.....
“Əgər birdən kimsə mənə tüfəng atsa, mənim ürəyim bir ovuc pula görə ətrafımdakı insanların hamısının ürəyi döyündüyü qədər döyünməzdi”.
Cəsarət varmı yaşamağa...?
Təbii ki, məndə həmişə canlılıq var idi, sadəcə yaşamağa cəsarətim yox idi...
Olmazsa-olmaz
“Taleyinin ona çəkdiyi yolu bir sirr kimi qəbul edən insan həyatın əsl dadını dadacaq”.
Başqalarının gənclik dediyi şey artıq məndən keçib.
İngiliz doktor Can Vud şöyle der: "Bir doktor olarak kişisel deneyimlerime ve gerek hastanelerde yıllarca süren gözlemleri me dayanarak belirtmek isterim ki, et ne gereklidir, ne doğaldır ne de sağlıklı. Beden ve ruhun gelişimi için de gerekli değildir. Çünkü vejetaryen olan olağanüstü pehlivanların ortaya çıkışı, vejetaryen oldukları bilinen eski veya yeni sayısız filozof, yazar ve bilim adamının varlığı bunun için yeterlidir."
Cox doğru
“İctimaiyyətdə olarkən, heyranlığımı ifadə edərkən, süni həyəcan nümayiş etdirərək, təsir edici şeyləri şişirdərək, içimdə nə qədər laqeyd və laqeyd olduğumu gizlətmək üçün tamaşa hazırlayırdım”.
Uşaqlıqdan bəri yaxın olduğum birini əbədi itirdikdən sonra.
İçimdə bir kədər varmı, hər hansı bir duyğu üzə çıxıbmı deyə özümü dinlədim. Amma heç bir hərəkət olmadı və özümü işıqda tapdım.
Özümü heç vaxt içəridə qalmadan keçən şüşə əşya kimi hiss edirdim.
“Yenidən hiss etməyə başladım, qurumuş budaq yenidən yaşıl qönçələr verirdi.”
Ruh halim:(
Düşlere dalmış bedenimi, bu kentsoylu dünyada gevşekçe gezdirirken , adım adım, içimdeki insan halinin derinliklerine indim; suaku içindeki yürüyüşümün tarifsiz yalnızlığı, aniden alev almış bilincimin parlak meşalesinin ışığıyla daha da keskinleşiyordu.
Sayfa 52 - İndigoKitabı okudu
Çünkü sadece kendi kaderlerini bir gizem olarak yaşayabilenlerin gerçek anlamda yaşadıklarına inanıyorum.
Sayfa 67 - Türkiye İş BankasıKitabı okudu
Farklı hisseden, farklı hassasiyetlere sahip ve farkındalığı güçlenmiş başka bir insan haline geldiğimi biliyorum. Daha iyi bir insan olduğumu iddia edecek cesaretim yok elbette ama daha mutlu bir insan olduğunu biliyorum, çünkü o buz gibi donuk hayatım için yeni bir anlam buldum, yaşamın kendisinden başka bir sözcükle açıklayamayacağım bir anlam.
Sayfa 67 - Türkiye İş BankasıKitabı okudu
İnsanları sevindirmenin bu kadar iyi ve kolay olduğunu niçin daha önce hiç anlamamıştım!
Sayfa 65 - Türkiye İş BankasıKitabı okudu