Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.38
Bazı kitaplar vardır elinize aldığınızda sizi rahatlatacağını düşünürsünüz. Bu sefer sadece düşünmekle yetindim. Kitabı okumaya başladığınızda birkaç sayfadan sonrasını okumaya gerek görmeyeceksiniz. Usta bir yazarın kendini geliştirmek için betimlemeler, tasvirler yaptığı bir defterini okuyormuş hissiyatı uyandırdı. Kısa kısa, konuları olmayan öykü denilen yazılardan oluşuyor kitap. Okuyorsunuz ama hiçbir şey anlatılmıyor. Yolda yürürken gördüğünüz kedi üç sayfada anlatılıyor ve öykü bitiyor. Tam anlamıyla bu. Okur kalın...
Nazlı Karabıyıkoğlu'ndan daha önce Olivya Çıkmazı'nı okumuştum.Dilini sevmiştim.Hayvanların Tarafında ise müthiş bir heyecan duydum.Nazlı Karabıyıkoğlu giderek ustalaşıyor, Türk öykücülüğünde özgün bir ses olma yolunda emin adımlarla ilerliyor.Hayvanların Tarafı, Derebeyi ve Ben,Yılkı olmak üzere iki bölümden oluşuyor.Özellikle ilk bölümde bir roman havası hissediliyor.Karakterlerin ve olayların aynı mekân etrafında gelişmesi nedeniyle.Taraf olmak üzerine, sınırlar üzerine düşünmemizi sağlıyor tüm öykülerinde.Ve doğanın sesini içinizde duyuyorsunuz.
"Hayvanların tarafına geçtiğimden beri yaşamak zorlaştı. Sineklerle dahi konuşabilmek sürekli atlarla konuşup geceleri dağdaki kurtlarla ulumak çiftliğin Bey’ine ters düştü. Hâkim olan oydu, her şeyin ve herkesin dilinden anlardı. Şimdi bir kadın çıkmış onun atlarını zapt ediyor, doğasına söz geçiriyordu. Çiftliğinde tutmak için binbir dil döküp bütün güzelliklerini, kendi evindeki terk edilmiş piyano dâhil, sunan Derebeyi, toprağına sımsıkı tutunarak filizlenen bu asi otu, ayağının altında ezivermemek için dayanılmaz bir istek duyuyordu.
İki kolumun arasında at başı.Yarışırım kendimle." syf 52
Öykücüklerden-ufak öykülerden- oluşan bir eser. Bu öykülerde oldukça ilgi çekici ve enteresan. Bol bol detaylarla dolu. Ekstra betimlemeler ve insanın iç dünyasına bolca inmeler yapmış yazar.
Daha önce Olivya Çıkmazı'nın karanlık güzelliğinden etkilendiğim Nazlı Karabıyıkoğlu'nun ilk öykü kitabı "İskele".
Kitap, yazarın babasına ithafıyla başlıyor. Ve o ithaf sadece sözde değil. Öykülerde hep bi' baba teması var; güçlü, güven veren, sevgili bi' adam vardı.
Hikâye benim çok özendiğim, sevdiğim ama zor bulduğum bi' türdür. Samimiyeti, olaylar halinde akıtabilmek, okura temas edebilmek güzel, harika bi' şey. Bazı öyküler elimden tutarken, bazıları beni sıkıca sardı bu kitapta da. Özellikle ikisinden bahsetmek istiyorum: Dönme Dolapta Yedi Dakika ve Geceötüşlükuşlar.
Dönme Dolapta Yedi Dakika bi' insanın tv kumandasıyla olan bağını anlatıyor. Televizyonun açılışı, "yalnız"lığa ortak oluşu, kişinin bilmediği, alakasız olduğu siyasetçi, oyuncu, şarkıcı, sunucu nice insanla kurduğu çöpten ilişkiyi anlatan komik, hüzünlü bi' hikayeydi.
Geceötüşlükuşlar ise çok "daha"ydı. Tesadüfen hikayeyi sesli okuyordum ve okurken içime yayılan his, direkt ben nerde rastladım buna oldu. Hikâye tam anlamıyla Zeki Demirkubuz'un Masumiyet'inden bi' parça gibi. Hikayedeki başkarakterin adının Bekir olması, filmle hikaye arasındaki bağ fikrini güçlendirir nitelikte. Yazar bunu bilerek mi, bilmeden mi kurgulamış bilmiyorum ama aktarılmak istenen bi' his varsa eğer, o kesinlikle geçiyor karşı tarafa. Derbeder, anıştırmalı, kader mahkumu olan hikayedeki Bekir'in hayatındaki/hayallerindeki baba ise "Orhan Baba"ydı.
Samimi ele alışları, ilginç cümleleriyle yeni parıldayan yazarlardan Nazlı Karabıyıkoğlu. İskele'sini okuyup tanışmanızı tavsiye ederim.
