Salamano’yu düşünüyorum. Varlığından mutsuz olduğu, dövdüğü, eziyet ettiği köpeği ondan kaçınca.. “ ben belki kaçtığını yorumluyorum, belki de kayboldu, ama köpekler sahiplerinden memnun olduklarında onları bırakmaz, kaybolsalar bile mutlaka evlerinin yolunu bulur geri dönerlerdi .. o yüzden kaçtığına dair inancım yüksek” Salamano’nun üzüntüsü…
Hepimiz acemisiyiz ölümün, provası yok. Ama ben istiyorum ki ölüm yaz yağmuru gibi hafif, düş bozumu gibi ani olsun. Tıpkı çocukluğumda annemin akşam oldu diye oyunun en keyifli anında eve çağırması gibi çağırsın beni.