öyle bir çaresizlik ki bu
durmadan biz mahcup oluyoruz
her kötülük bizim onurumuza dokunuyor
hiçbir işe yaramayan bir iyilikle
birbirimizin içinde geçerek
-bir ölüm provası gibi-
susuyoruz, susuyoruz, susuyoruz.
Duruşu, bir ölüm provası gibi...
Sayfa 23
Öyle bir çaresizlik ki bu
Durmadan biz mahcup oluyoruz
Her kötülük bizim onurumuza dokunuyor
Hiçbir işe yaramayan bir iyilikle
Birbirimizin içinden geçerek
-Bir ölüm provası gibi-
Susuyoruz, susuyoruz, susuyoruz.
Bebek, ölümü bilmeden güler. Çiçek, bilmeden açar ölümüne. İnsan gün gün ölümüne yürür. Gün gün hazırlanır ölümüne. Sırt üstü upuzun yatarak her gün ölüm provası yaparız. Düşlerin bitişi, yaşamın inkârıdır da ölüm. En ürpertili sözüdür doğanın. Aşkı bitmiş bedenler çöplüğüdür mezarlıklar.
Sayfa 23
aşk, psikoloji, dramatize ediş
"Hayat böyle bi şey işte. Belki de ayrılıklarla az acılı bi ölüm provası yapıyoruz. Ne kadar çok ayrılık, o kadar hazırsın ölüm acısına."
Cenazeye birlikte katıldık. Bizimkinin bir genel provası bu, dedi ve yalnızca birimizin diğerinin cenazesini yaşayacağını söyleyip üzüldü, birlikte yaşasaydık eğlenceli olabilirmiş. Ama işte, hayat böyleydi, yani ölüm böyleydi. Kaybetme sanatının alıştırmalarını yaptığını söyledi, eğer kaçınılmazsa insan keyifli ve zarif bir biçimde kaybetmeliydi. Son zamanlarda kaybettiklerinin hesabını çıkardı, her şeyi hatırlaması inanılmazdı.
Sayfa 246 - Siren Yayınları
Çok geçmeden ölüm pis pis sırıtarak geldi ve yanıma oturdu. Acele etme: Geriye tek bir adım kaldı. Eski dostumun ölümü kendi ölümümün provası. Her şeyi apaçık görebiliyorum: Cenazenin yıkanışı, gömülüşü, tabutu taşıyanlar. Unutuluş, ayaklarını sürüyerek önümden geçiyor ama ben hevesle teslim oluyorum. Aslında uzun bir ömrüm oldu ama şimdi sadece bir anmış gibi geliyor.
Belki de ayrılıklarla az acılı bir ölüm provası yapıyoruz. Ne kadar çok ayrılık, o kadar hazırsın ölüm acısına.