Biz gerçekten bir kukla sahnesindeyiz:
Kuklacı felek usta, kuklalar da biz.
Oyuna çıkıyoruz birer, ikişer;
Bitti mi oyun, sandıktayız hepimiz.
Günaydın
Yalnız bilgili olmak değil adam olmak;
Vefalı mı değil mi insan, ona bak.
Yücelerin yücesine yükselirsin
Halka verdiğin sözün eri olarak.
Sen hiç gitmeyecek gibisin, değil mi?
O gidenler de hep senin gibiydiler.
Bu zamanda az dostun olsun, daha iyi.
Herkesle uzaktan hoşbeş edip geçmeli.
Can gözünü açınca görüyor ki insan
En büyük düşmanıymış en çok güvendiği.
Sayfa 71
Yazık, gönül derdine derman bulmadı
Canım dudağıma geldi canan gelmedi Dünyadan habersiz sona ermekte ömrüm
O aşk efsanesi hâlâ sona ermedi.
Tertemiz geldik yokluktan kirlendik;
Sevinçle geldik dünyaya, dertlendik.
Ağladık, sızlandık, yandık, yakındık:
Yele verdik ömrü, toz olup gittik.