ÜSKÜDARA KADAR
Atı alan Üsküdarı geçti
Üsküdarda düğün dernek başladı
Damat gerdeğe girdi
Gelin kız oğlan kızdı
Ooo kekâh...
Atı aldı Üsküdarı geçemedi
Üsküdarda yağmur selledi
Yağmurdan kaçan doluya tutuldu
Ho ho Üsküdarda sabah oldu
Ne atı gördü
Ne Üsküdarı bildi
Kör değildi
Topal değildi
Elin züğürdü düz yolda yolunu şaşırdı
Heey Üsküdar
Canım Üsküdar
Ocağın geniş, tenceren dar
Haydi beyler tamam
Ü S K Ü D A R A K A D A R.
Sayfa 15Kitabı okudu
•••
Aaaah, ah... O ne alçaktır ooo... O ne ahlaksızdır oo... Monşer, onu ben bilirim, ben!..
•••
Nesin YayıneviKitabı okudu
Büyüklere; “Kırmızı tuğlalı bir ev gördüm, pencerelerinde çok hoş sardunya çiçekleri, çatısında güvercinler vardı.” deseniz, bu evi kafalarında canlandıramazlar. Onlara; “Öyle bir ev gördüm ki fiyatı yüz bin lira.” demeniz gerekir. İşte o zaman, “Ooo, ne kadar güzel bir evmiş.” derler.
Ooo çok bekler :) buna niye gelinleri kurban ediyorsunuz
"Deniz Tanrısı kızgın değil, Mina. O, kayıp. Yeterince cesur birinin onu bu dünyanın çok ötesindeki sarayında bulmasını bekliyor."
Zehebt Tezkiretu'l-Huffaz adlı eserinde , İbn Receb de Zeylu Tabakati'l-Hanabile'de şöyle derler: "İbnu'l-Cevzi'nin torunu Ebü'l-Muzaffer şöyle der: Ömrünün son demlerine doğru dedemin minberde şöyle dediğini işittim: "Bu
iki parmağımla 2000 cilt kitap yazdım." İbnu'l-Verdi de
Sayfa 60 - Otto YayınlarıKitabı okuyor
Ooo elitizm .. Alırım bi dal ..
Herhangi bir bireyin önemi ancak toplumunun bütünüyle olan ilişkisiyle belirlenir. Topluma mantıklı adımlar atması emredilmezse, hiç kimse onun içinde kendine yer bulamaz ..
Sayfa 87 - İthaki Yayınları 3. Baskı 2021Kitabı okudu
Ooo kalbimi çaldın şapşik
"Kirpikleri daima ıslak olan küçük kız. seni iyileştirmek bana borç olsun."
Sayfa 90
Ooo Gıybet saati mi gelmiş :l
Birbirimize anlatacak yığınla ufak tefek olay var. Ama önce en ivedi olanından başlayalım.
Sayfa 136 - Dorlion YayınlarıKitabı okudu
Ooo
Ooo..
Ahmet Erhan'lar da gelmişler
sırtında depderin bir küfe
içinde dipdalgası gibi acılar
hasretler gurbetler sılalar.
Ooo
Simon'ı görünce aniden yüzü değişti. Keten pantolonu kalçasından düşecek gibiydi, üzerinde başka bir şey yoktu.
Simon, "Vay vay..." diye mırıldandı, mavi gözleri dizginlenemez bir neşeyle parlıyordu. "Kâbusu daha önce hiç bu kadar nutku tutulmuş görmemiştim. Bunu söylemeden geçemeyeceğim ama bir erkeğe kendini nasıl iyi hissettireceğini biliyorsun."
Eliana'nın ağzı açıldı ve kapandı, yanakları kızardı. Zekice bir şey söylemek için çabalıyordu, karmakarışık aklı "Beni çıplakken görmek için geldin, öyle değil mi?" gibi bir cümleden daha iyisini söyleyemedi.
Simon sadece gülümsedi. "Ah Eliana," diye mırıldandı, sesi artık şen değildi, "Sadece bir bakıştan fazlasını istiyorum."
Oysa tanıdığım diğer kadınlar böyle değildi hiç. Sonsuza kadar orada kalacak sanki, o mahallede, o evde, o adamın yanında, nasıl da rahat. Bir güzel yaslanıyorlardı arkalarına, sahipleniyorlardı her bir şeyi. Gitmek düşmüyordu akıllarına hiç. Yıllarca aynı yatakta uyuyorlardı misal. Mahalle bakkalıyla ahbap olmuşlar. Manav iki gün görmese, “Ooo, nerelerdesiniz? Yoksunuz kaç gündür” diye sitem ediyor. Her sabah sektirmeden uğradıkları gazete bayii “Kilo mu aldınız siz biraz?” deyiveriyor. Saçlarını bir kez olsun başkasına kestirseler, anında anlayıp “Yine kim kesti bu saçları?” diye sitem eden bir kuaförleri bile var hep gittikleri. Ama ben? Sürekli değişti adresim. Ait hissetmedim hiçbir yere.
Nathan telefonu elimden aldı, gözleri yazının üzerinde gezindi, sonra rahatlamış gibi telefonu kucağıma attı. “Eh, çok
kötü sayılmaz. İçeri girelim mi?”
Ağzım bir karış açıldı ve benim hakkımda olsa canlı canlı yerin dibine girmeme neden olacak yazıya öylece baktım.
“Çok kötü sayılmaz mı? Nathan, seni rezil etmeye çalıştığı
konu...” Cümlenin öylece sönüp gitmesine izin verdim çünkü
daha önce Nathan’la HİÇ açıkça seks hayatlarımızı konuşmamıştık. Bu konuya sanki alevler içindeki bir binaymış ve uzak
durmamız gerekiyormuş gibi davranıyorduk. Cümleyi bitirmek
yerine gözlerimi pantolonundaki yasaklı bölgeye çevirdim ve
söyleyemeyecek kadar utandığım şeyi belli etmesini umdum.
“Yapamıyor olman... eh, sen de okudun, biliyorsun zaten.”
Gülmemek için kendini tutuyordu. “Önemli bir mesele de
ğil.” Arka koltuğa uzandı ve yeni ütülenmiş, beyaz bir gömlek
ortaya çıkıverdi. Gömleği giyip düğmelerini ilikledi. Dünya
yansa umurunda değil gibi görünüyordu.
Bu soğukkanlılığına akıl erdiremiyordum.
“Nasıl sinirlenmezsin? Ben resmen öfkeden kuduruyorum!
Gidip iç çamaşırı çekmecesine kırmızı karıncalardan salmak
istiyorum! Kahve makinesine acı sos dökmek istiyorum! Arabasının kapılarım bantla yapıştırmak istiyorum!”
“Ooo, ne vicdansız planlar bunlar. Federaller senden haberdar mı?”
Koluna hafifçe vurdum. “Gülmesene! Ciddi bir konu bu.”
Neden bilmem ama gözyaşlanma söz geçirmeye çalışıyordum.
Sayfa 74
"O ne namussuzdur ooo...O ne alçaktır ooo...O ne ahlâksızdır oo...Onu ben bilirim, ben ! .."
Sayfa 136 - Nesin yayınları Ocak 2016Kitabı okudu
Paşa'mın rahatlığına bakın hele:))
-Birini sevince insan, başkasını sevemez mi?
-Kadınlar söz konusu olduğunda öyle! Ya beni seviyorsundur ya da Zehra'yı, ikimizi birden seviyor olamazsın.
-Amma kesin yargıların var.
- Ayşe'yi mi hatırlattım yine sana. Onu da sevmiştin bir zamanlar.
-Şimdi de seviyorum.
-Ooo! Üç ettik desene!
Sayfa 228 - RemziKitabı okudu
