Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.12
219 syf.
8/10 puan verdi
İnsan,minyatür bir kainattır.
Filminin çok sıkıcı olduğu hatırımda kalmış ama bu kadar methedilmesi okumama sebep olmuş güzel bir kitap..
Anayurt Oteli’ni okurken Stefan Zweig ve Dostoyevski okuyormuş duyguları arasında geldim,gittim.
Aileden kalma eski bir konağı otel olarak işleten yalnız ve kimsesiz bir adamın bile isteye bir röntgenci gibi dahil olduğum yer yer
Gazali ve Tefekkür Meselesi
Okuduğum ilk Gazali kitabı oldu ''Tefekkür.'' Malum, basmakalıp bir yargıyla: ''İmam Gazali İslam medeniyetinin gerilemesine neden olmuştur'' denir. Bu görüşün elle tutulur bir tarafı var mıdır yok mudur emin olmak maksadıyla okumaya başladım. Okumaya karar vermemde felsefeci Sadık Usta'nın bir röportajı etkili oldu. İslam medeniyetinin çöküşüne
Selen Sevigen hayatının her döneminde varolan yemek yapma tutkusunu “aşk” olgusuyla birleştirdiği ilk kitabı Ana Yemekte Aşk Var’ı, yemek ve aşkın ortak felsefesini keşfettiği bir evrende birleştirmiş ve okurların; sevenlerine, sevdiklerine, özetle “aşklar”ına pişirebileceği tarifler ve yaşam tavsiyeleriyle harmanlamıştır. Bu kitabı seven, yiyen ve pişiren herkese armağan etmiştir. Aşka dair tavsiyeler ve birbirinden farklı yemek tariflerinin yer aldığı kitabını ise hayatındaki en büyük aşkları, kızları Ada ve Derin’e ithaf etmiştir...
İlişkiler de öğünler gibi ilerler diye düşündüm bir gün. Giriş, gelişme ve sonucu vardır, başlangıç, ana öğün ve tatlı gibi. Finaldeki duygular farklı olabilir, kimi tatlının tadı damakta kalır, kimi ise içinizi bayabilir! Nitekim iştah, kalp ve mide üçgeni, ilişki ve yemek evreleri rehber oluyor insana. Kitabı yazmak için çıkış noktam bu paralellik oldu. Kadın erkek ilişkilerini yazmak, bir yazar için her zaman keyifli ve cazip olmuştur. İşin içine yemek de girince hazırlarken içimde tutmakta zorlandığım bir heyecanla yazdım bu kitabı. Yemeklere koyduğunuz doğru karışımlar gibi ilişkinize gösterdiğiniz özen sizi lezzete götürür ... seçmece malzemelerle seçkin bir sonuç doğal olarak gelir. Nasıl yemeği hızlı yememek gerekiyorsa, ilişkileri de hızlı tüketmemek gerekir. Hem lezzetli, hem de orijinal yemek tarifi almak isteyen de, ilişkisini tek öğünde harcamak yerine yıllarca her öğün onu taze tutmak isteyen de, bu kitabı okuyunca eminim işe yarar bir şeyler bulacaktır. Ama eğlencesi garanti. Biraz tuz, biraz biber ... biraz aşk…
Bu gergin günlerde iyice gerilmek için sevdiğim yazarlar listesinde ilk üçte olan Jean - Christophe Grange'ın yeni kitabı "SON AV"ı okudum. Hoş daha Ölüler Diyarını okuyamadım ama olsun.
Kitaptan önce kapak hakkında bir şeyler söylemek isterim; etkileyici, ürpertici bir kapak olmuş. Tasarlayan Serkan Yolcu'nun emeğine sağlık. Orijinal
Aile sırları her zaman göründüğü kadar karışık değildir. Bu kitabı okurken sık sık aklımdan bu cümle geçti. Çünkü aile seçemediğiniz ama itibarını her daim korumanız gereken bir müessese değil midir? Bence değil. Orası ayrı bir konu. Ama genel olarak kimse kimseden mesul değil düşüncem hakim. Kitabın ana konusu bir aile sırrı. Tabi bunu belki aile bile bilmiyor yaşarken. Ama bir şekilde herkes bu sırra öyle ya da böyle ortak. Hiçbirşey açık açık konuşulmaz ama aileden nefret ettiğin birini bile korursun. Düz mantık. Ve mide bulandırıcı buluyorum.
Savaşın ortasında Afganistan’da bir ev ve ortadoğunun değişmez kaderine mahkum genç bir kadınla sabır taşı olarak ilan ettiği yaralı kocası... Atiq Rahmi okuru bu eve davet ediyor ve isimsiz kadın kahramanın (belki de tüm ortadoğu kadınlarının) gözünden sizi yaşananlara kısa süreliğine ortak ediyor. Sabır taşı olsa çatlar denilen tüm yükün kadın sırtına yüklendiği; dini kendi algısına göre şekillendiren erkek egemen bir toplumun mide bulandıran öyküsünü tüm çıplaklığıyla gözler önüne seriyor. Öykünün son kısımlarında beni rahatsız eden birkaç ifade olduğunu da burdan belirtmek isterim. Bu sanırım ortadoğudan Avrupa ya da Amerika’ya göç eden müslüman asıllı yazarların genel bir özelliği olsa gerek. Sığındığı ev sahibine topraklarımı,insanımı neden bu hale getirdiniz sorusunu sormadan tüm kusuru kendi coğrafyasında bulması mülteci çoğu yazarın şaşmaz bir özelliği. Buna yaranma ya da kendini kabul ettirme çabası diyebiliriz. Buna rağmen farklı bir öykü tekniği okumak ve Afganistan’da kadın olmak nedir sorusuna küçük bir cevap bulmak adına okumanızı tavsiye ederim.
