Son düzlükteydim artık... Dersliğe giden koridora geçmek için camlı kapıyı tüm gücümle itme gafletinde bulununca, terli elim camdan bir güzel kayıp kendi başına sefere çıktı ve korkunç son gelip beni buldu. Özenle boyadığım yüzüm son hızla cama yapışmıştı. Kırılma sesleri duymamış olsam da, kesinlikle alnımda bir yerlerde bir çatlak olduğuna emindim. Beynim sarsılmış, gözlerim kamaşmış, kafamın üstünde dönen kuşların cıvıltısını bile duyduğumu sanmıştım. Uzaklardan belli belirsiz bir "Ovv!" sesi gelmişti ancak dönüp bakmaya cesaretim yoktu.
Sayfa 16 - Ephesus Yayınları, 1. Baskı