Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.13
inminuet
inminuet
@oziokur
İnstagram @inminuet
9 Ağustos
311 okur puanı
Ocak 2019 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Kahramanımız Peter Kien, kendisini bilgin ve kitaplık sahibi olarak tanımlıyor. Aslında Çin Dili ve Edebiyat uzmanı bir filolog. Ancak ne ders vermeye merakı var ne de fakülteye uğramaya. İnsanlardan olabildiğince uzak kalmaya çalışıyor. Hayatının neredeyse tamamını kitapları oluşturuyor. Yirmibeş bin kitaptan oluşan kitaplığı evin bütün
‘Il Divino”, Floransa Cumhuriyeti’nin kahramanı Michelangelo, San Pietro Bazilikası’nın yapımı sırasında Papa II Julius ile tartışır. Papa kendisine vaat ettiği parayı bir türlü vermez. Gururlu bir sanatçı olan Michelangelo kendisini kıskandığını düşündüğü Bramante ve Rafaello’ya da öfkelidir. Tam bu sırada İstanbul Sultanı II. Bayezid’den ilginç bir davet alır. Bu davetin amacı İstanbul ile Pera arasında bir köprü inşaatı için gelip şehri görmesini istemesidir. Daha önce Leonardo da Vinci’nin projesinin reddedilmiş olması, bu teklifi daha cazip hale getirir. Sultan ile arası kötü olan Papa’dan intikam alma fikri de karar vermesinde etkili olacaktır.
Floransa’dan başlayan yolculuğu Sarayburnu’nda son bulurken karşısında büyüleyici bir şehir bulur. Günlerce bu şehri adım adım gezer. Keşif sırasında yanında Piriştineli şair Mesihi de olacaktır. Onun dostluğu ile şehrin gizemli, mistik yönleriyle karşılaşır. Boğazın suları, Ayasofya’nın ihtişamı, şehrin sokakları, insanları, mimarisi ile derinden etkilenir. Davut kadar, Pieta kadar zarif bir eser ortaya çıkarmak ister. Serenissima’ya benzettiği şehir, onun sonraki eserlerine ilham kaynağı olacaktır.
Kurguda Michelangelo’nun hayatının kısa ama önemli bir kesiti olan İstanbul ziyaretinde zihnine kazınan imgeler, iki düşman olan Papa ve Sultan arasında karar vermenin zorluğu, tamamen yabancı ve önyargılı olduğu bir din ve kültüre dair gözlemleri anlatılıyor romanda. Anlatıcı bazen değişiyor. Bazen de Michelangelo’nun kardeşiyle olan yazışmaları çıkıyor karşımıza. Michelangelo’nun iç dünyası ve dönemin İstanbul’unun resmedildiği başarılı bir anlatım var.
Hiçliğin sınırındaki bir adam Lenz. İçinde boşluk hissediyor kimi zaman. Çoğunlukla dolduramıyor bu boşluğu. Bazen varlığı ağır geliyor ona, bazen de havanın bile ağırlığı altında eziliyor. Düşünüyor, kendi kendine konuşuyor, her şeyin bir düş olduğunu düşünerek yavaş yavaş deliriyor. Çocuk gibi korkuyor bu çıldırma anlarında. Çok güvendiği Oberlin aracılığıyla Tanrı’ya sığınmaya çalışıyor, beceremiyor. Ölmeye çalışıyor, onu da beceremiyor. Bu gelgitlerin, deliliğin sonunda hiçbir şey hatırlamıyor. İçindeki boşluğu dolduramadan öylece yaşayıp gidiyor.
Alman tiyatrosunun kurucularından olan Büchner, Lenz’te varoluşu, hiçliği, bir insanın düşünceleriyle birlikte delirmeye doğru psikolojisini çok iyi betimlemiş. Hikayenin kahramanı Lenz’in karabasan gibi üstüne çöken çılgınlık nöbetlerini bir tiyatro oyunu gibi anlatıyor. O anda duygu durumundaki değişikliklerin yanında yüz ifadesinin değişimini bile çok gerçekçi bir biçimde hissettiriyor. Yaşadığı dönemdeki romantizm rüzgarlarına kapılmadan realizmin yolundan ayrılmayan bir üslubu benimseyen Büchner 24 yaşında sürgündeyken hayata veda etmiş.
Lenz, çok kısa ama çok çarpıcı bir hikâye. Çok çok iyi…
Okur Takip Önerileri
Prometheus’la başlayan zincir halkasındayız. Serbest iradenin göz ardı edilip, yerleşmiş ve kabul görmüş öğretilerle temsil edilen toplumun oluşturduğu bir halka bu. KOLLEKTİVİZM denen bu olgu, aslında tek tip düşünme biçimidir. Tek tip düşünme, tek tip yaşama, tek tip insandır. Fedakarlık üzerine kurulu ahlak sistemlerinde birey özgür olduğunu
Balkanlar’ın kıyısındaki küçük bir ulusun dönüşüm yılları, dünyanın büyük güçlerine direnişi ile süregiden bir ailenin hikayesi ve bu hikayede çocukluğunu yaşayan bir çocuğu, Lea’yı anlatıyor Özgür. Enver amca dediği Enver Hoca’dan sonra ülkede değişimler başlamıştır. Sosyalizmden komünizme, komünizmden demokrasiye geçiş süreçleri yaşanmaktadır. Özgür olduğunu düşünen bir Arnavutluk’la, asıl özgürlüğün ne olduğunu yavaş yavaş fark eden Arnavutluk’a dönüşümü Lea Ypi kendi anılarıyla paralel olarak aktarıyor okuyucuya. Ülkenin biyografisi ile ailesinin ‘biyografi’sini çözmeye çalışan, kökenleri keşfederken kendini de keşfeden küçük bir kız çocuğundan üniversitede ders veren akademisyenliğe uzanan yolda dönemin coğrafik ve sosyolojik bir özetini de çıkarıyor. Politikanın halk üzerindeki etkilerini çocuk gözüyle samimi bir şekilde anlatıyor.
Bence dönemi ve toplumsal tarihi anlatabilmesi açısından doyurucu bir kitap Özgür. Yazarla aynı yaşta olmam, aynı dönemlerde çocukluk ve gençlik yaşamış olmam sebebiyle aynı anda, hatırladığım kadarıyla 80’ler ve 90’lar zihnimde canlandı. Güçlü ve etkileyici bir roman. Tavsiye listemde
