Şiir kadına ithafen yazılır ,
Papatya gibi …
Papatya nasıl narinse , kadında öyledir.
Kadın ağladığında papatya yapraklarını döker .
İkisi de ikiz kardeş gibi birbirlerine bağlıdır .
İkiside güzeldir mesela,
Güneşle ay gibi birbirini tamamlamasını bilirler.
Bazen ikiside solgun görünür dünyada ki insanlarla uğraşmaktan…
Ama onları sulayan olursa gözlerinin içi güler ve sulayan kişiyi asla bırakmazlar.
Birisi güzel kokusunu saçar sulayana diğeri kalbini açar onu büyüten insanına .
İkiside mutlu olarak değer bilenlerin yanında ölmek isterler .
Tabi onları anlayanın yanında…
"Papatya" gibi mesela.
Bir çiçek, hiç solmayan.
Hiç koparılmayan.
Hiç yalanı olmayan,
Daha yeşerirken, daha yeşermeden ama yeşerirken kopartılan çiçekten, mesela orkide, mesela gül, mesela papatya, bunlar gibi bir çiçekten, daha yeşerirken kopartılan,
..çok kan akar mı?..
Sayfa 60
Son satırlar:
İnsanların zaten kısıtlı olan özgür düşünebilme ihtimalleri giderek ortadan kalkıyor.
Teknoloji bize doğanın bir parçası olduğumuzu hepten unutturuyor. Davranışlarımıza yön veren nedenleri düşünmekten uzaklaştıkça özgürlükten de uzaklaşıyoruz.
Özgürce karar alabildiğini zanneden, kendini doğanın biricik hükümdarı gibi gören pespaye birer
Sayfa 269 - Dipnot
Daha yeşerirken daha yeşermeden ama yeşerirken kopartılan çiçekten, mesela orkide, mesela gül, mesela papatya, bunlar gibi bir çiçekten, daha yeşerirken kopartılan, çok kan akar mı?
mesela seni sevmek,
gökyüzünün dibini bilmek gibi.
her gece gökyüzünden bir yıldız seçip,
her farklı gecede onu bulmaya çalışmak gibi.
