Aramızdan yeni ayrılam çağdaş Türk Edebiyatının önemli isimlerinden Füruzan…
Kitabımız; yazarımızın Sait Faik Hikaye Armağan Ödülünü kazandığı “Parasız Yatılı”
Eser, yöresel ağız özelliğiyle okuyucuyu hem duygulandıran hem de heyecanlandıran 12 hikayeden oluşmaktadır.
Kadını, yaşanmışlığı, yoksulluğu, çaresizliği okuyucunun kalbindeki derin yaralara dokunurcasına ince ince işlemiş.
Hikayelerin genelinde çocukluktan başlayan bir ayrılık acısı “ Sabahat, servet ve isimleri verilmemiş çocuklar” yazarımızın hayatından kesitler mi yoksa insan çocukluğunda ne yaşıyorsa bütün hayatını etkiliyor düşüncesiyle yazılmış öyküler mi? 
Parasız Yatılı 
Füruzan
Okuyuuunnn!!
Bazı kalemler vardır ; seni mahveder ama öyle bir keyif alırsın ki dayanamayıp yine de her kitap alışverişinde ondan bir esere yer verirsin. İşte Füruzan da benim için böyle oldu . 12 öykünün yer aldığı Parasız Yatılıyı bitirdikten sonra uzun bir süre düşüncelerden kendimi kurtaramadım hatta itiraf edeyim bendeki ilk etkisi aklımdaki soruların cevabı oradaymış gibi tavana boş boş bakmak..
Abartma o kadar değil diyenleriniz olacaktır şimdi. Benim içimden geçen "Hiç sekiz yaşında bir çocuk babasız kalır mı?" cümlesiyle nasıl bir ruh halinin üzerimde egemen olduğunu varın sizin düşünün..
Bu öyküler içinde beni en çok etkileyen ve maalesef güzel ülkemizde bu kadınların çok olduğunu düşündükçe en çok yaralayan " Haraç" . Bir gün bile gün yüzü görmemiş bu kadın ; sanki hayata hizmet etmek için gelmiş ve hizmet ederek ölmüş . Çok tanıdık gelmedi mi size bu durum???
Velhasıl kelam yazarın kalemini keşfetmeyen hele ki bu eserini okumayan o kadar çok şey kaybeder kiiii...
Parasız Yatılı, 1971’de yayınlandıktan bir yıl sonra öykü dalında en önemli ödüllerden biri olan “Sait Faik Hikâye Armağanı”nı almıştır. Üç bölümden oluşan kitapta; ilk bölümde üç, ikinci bölümde sekiz ve son bölümde de bir tane olmak üzere toplam on iki tane öykü bulunuyor. En sevdiğim öykü çoğunluk gibi Parasız Yatılı öyküsü oldu. Parasız Yatılı Öyküde bir hastanede bakıcılık yapan bir anne ve kızının yoksulluk içinde geçen yaşantılarından bir kesit anlatılır. Anne, kocasını genç yaşta kaybetmiş, hastabakıcılık yapmakta, kızının da parasız yatılı sınavlara girip öğretmen olmasının hayalini kurmaktadır. Füruzan, sıcak, acılı, yer yer insanın içine işleyen anlatımıyla, toplumumuzdan çok iyi tanıdığı kesitler veriyor bize. Çok yazmasına karşın yavanlığa düşmemesinin nedenini, el atmış olduğu çevreyi, bu çevredeki insan kaynağını iyi tanıyor olmasıyla açıklayabiliriz.
