Ben çocukken, babamın ağzından duyduğum en ağır sıfat "kaba" idi. Çünkü onun gözünde bir insanda, bir harekette, bir tavırda, bir sözde görülebilecek en affedilmez kusur buydu. Kibarlığa, nezakete, ruh inceliğine tapan bir adamdı.
Muazzamdı! nasıl okuduğumu, bölümleri ne ara bitirdiğimi anlamama fırsat kalmadan bir solukta okudum. Dolu dolu bir kitaptı. Her duyguyu yaşadım hüzün, heyecan, nefret, gurur, mutluluk... bu serinin her kitabının bende ayrı bir yeri olucak ve bu kitap gönlümde apayrı bir yer kazandı bile..