Bir şeylerden kaçar gibisin. Soluk soluğa ama hiç bir şey anlatmayacağına yemin etmiş gibi sakinsin. Gitmek istediğin belli bir yer yok ama kalmak istemediğinden artık eminsin. Sadece biraz olsun herkesin ve herşeyin susmasını istemişsin. Kendini duyabilmek için.
Kötü günümde yanımda olmadığın zaman vazgeçtim.
Canın sıkıldığında benimle paylaşmadığını, kırılacak veya tedirgin olacak olsam bile
düşüncelerini açıkça söylemediğini anladığım zaman vazgeçtim.
Bana yalan söylediğini anladığım zaman
vazgeçtim.
Gözlerime baktığında kalbinle bakmadığını ve bana hala söylemediğin şeyler olduğunu hissettiğimde vazgeçtim. Her sabah benimle uyanmak istemediğini,
geleceğimizin hiçbir yere gitmediğini anladığım zaman vazgeçtim.
Düşüncelerime ve değerlerime değer vermediğin için vazgeçtim.
Ağrılarımı dindirecek sıcak sevgiyi bana
vermediğinde vazgeçtim.
Sadece kendi mutluluğunu ve geleceğini
düşünerek beni hiçe saydığın için vazgeçtim. Tablolarımda artık kendimi mutlu çizemediğim ve tek neden sen olduğun için vazgeçtim.
Bencil olduğun için vazgeçtim.
Bunlardan sadece bir tanesi senden vazgeçmem için yeterli değildi, çünkü sevgim yüceydi.
Ama hepsini düşündüğümde senin benden çoktan vazgeçtiğini anladım.
Bu yüzden ben de senden vazgeçtim.
"Biliyorum imkansızız ama,
Ben hep seni düşlerim,
O an gözlerin aklıma gelir,
Gülüşüne ömür yetmez ama,
Sesine muhtaç olmak başka...
Biliyorum imkansızız ama,
Ben hep seni özlerim,
O an ellerin aklıma gelir,
Kokusuna övgü yetmez ama,
Bakışlarına muhtaç olmak başka... Biliyorum imkansızız ama,
Ben hep seni arzularım,
O an gecelerimiz aklıma gelir,
Tenine sabırlar yetmez ama,
Nefesine muhtaç olmak başka..
Yatağımın karşısında bir pencere var. Odanın duvarları bomboş. Nasıl yaşadım on yıl bu evde? Bir gün duvara bir resim asmak gelmedi mi içimden? Ben ne yaptım? Kimse de uyarmadı beni. İşte sonunda anlamsız biri oldum. İşte sonum geldi. Kötü bir resim asarım korkusuyla hiç resim asmadım; kötü yaşarım korkusuyla hiç yaşamadım.
Zaman sen olmayınca geçmiyor. Sen olunca da yetmiyor. Üşüyorsan söyle, seni bir kat daha seveyim. Bak, papatya mevsimi geldi. Mevsimlerden papatyayı severim. Sonra seni, sonra yine seni ve hep seni...
“…Uzağa gidiyorum, bir daha buralara gelecek değilim. Temelli gidiyorum artık.. Bana o kadar bilinçle çektirdiniz ki şu anda sizi bağışlamak elimden gelmiyor.”