hûbb️ ° حب
@penpecvk
Cennete cennet gibi yoldan gidilmez..
117 okur puanı
Ekim 2017 tarihinde katıldı
Bırak şu deliyi ya, dedi. Biz onunla çoktan ayrıldık. Ben şimdi başka bir kızla çıkıyorum.
İbrahim apışıp kaldı. Bir şey demedi. Ayrıldılar.
"Çıkıyorum ha!"
Her çıkışın bir inişi vardır Tolga.
Ama ne!
Saliha Kadın, üstüne gün doğmayan kadınlardandı. Sabah namazından sonra yatmaz Kur'an okur, sonra işine bakardı. Yedi yaşından bu yana namazını kılıyordu. Namahreme görünmez, gıybet etmez, merhametli, cömert; sanırsın yeryüzün de bir melek.
Güzellik böyledir; çocuk da olsa, yaşlı da olsa, dilinden anlayanı yüreğinden vurur..
Okur Takip Önerileri
Dünya bu.
Cenab-ı Hak bunlarla uğraşalım, ama esas itibarı ile kendisine ibadet edelim, iyi bir kul olalım diye yaratmış insanoğlunu.
Lakin nefsin orduları bu hakikate varmak için çıktığımız seferde yolumuzu kesiyor. Şeytan bizi bir eşyadan ötekine fırlatıyor, gaflet perdesi gözümüzden kalkmıyor.
Yarabbi hayat ne kadar güzel. Ama bizim gözümüz kör, kulağımız sağır. Ancak dara düştüğümüzde, paçamız sıkıştığında görüyoruz bu güzellikleri. Bu ne kadar nimet! Bunların hangi birine şükretmeli? Etrafımda olanlara mı, hayatta kaldığıma mı?"
Bir an.
Zaten hayat bir andır..
Yeşil pencereden bir gül at bana
Işıklarla dolsun kalbimin içi..
Cennete bahçe demek, cehenneme ateş demek cahiller içinmiş. Hiçbir şey o kadar basit değil. Biz zannediyoruz ki insan ölünce çürümeye başlar. Doğru değil. İnsan doğduğu andan itibaren çürümeye başlıyor. İnsanı çürüten ölüm değil, hayattır. Başkasından değil kendimden biliyorum.
İçimdeki hararetli sıkıntıyı giderecek serin sözler pesindeyim. Hangi kelimeden medet umduysam bir jilet gibi boğazımı, dilimi paramparça etti. Ne söylesem bir yanıyla yarm kalacak, biliyorum. Kendini anlatabilmek diye bir hurafe var, işimize geldiği için körü körüne inanıyoruz. Bu dünyada kim kime kendini anlatabilmiş ki?
Yalnızlık duygusuna ömrü boyunca bir kez yakalanmış birinin bir daha kurtulmasının mümkün olmadığını biliyordu. Insan valnızlığa bir defa düşer, orada kalır.!
Oruçlunun mümkün olduğu kadar gece ve gündüz kuran okumak, zikir yapmak, peygamberimize salat ve selam getirmek ve ilimle uğraşmak suretiyle meşgul olması müstehabdır..
Her insanın karşısına çıkan 'Ben neyim?' ve ' Ben niçin yaşıyorum?' yada 'Benim görevim ne?' sorularını cevaplandırmak istiyorsak, önce şu soruyu çözmemiz gerekiyor; 'Bizim yalnızca küçük bir zaman diliminde, çok küçük bir parçasını bildiğimiz o bütünün ve insanlığın varlığının anlamı nedir?'
Oraya döndüğümüzde askere gönderilmiş bir genç gibi dünyadaki yaşadıklarımızı anlatacağız. Askerlik anısında uyuma anlatılmaz, dinlenme anlatılmaz, çarşı izni anlatılmaz, hava değişimi için ailesinin yanına gönderilmesi anlatılmaz Askerlik anısında çekilen sıkıntılar anlatılır hep, yapılan kahramanlıklar yorgunluğa ve uykusuzluklara rağmen katılınan içtimalar anlatılır. Bu anılançrı olmayana askerlik yapmış denir mi hiç?
Varın şimdi ahirete gittiğinizi hayal edin, neyi anlatacaksınız, asıl konunun yani kulluğun dışına çıkmadan anlatabileceğiniz kaç fedakarlığınız var?
Rabbim dedi, ne çok ihanet ediyorum Sana, ne kadar sahteymiş benim kulluğum, bir kölenin efendisine sadık kaldığı kadar sadık kalamıyorum Sana, benim akıbetim ateş midir bilmiyorum. Bildiğim bir şey var, gönlüm yangın yeridir, sinem payimaldir. Ben Sensiz bırakma, aldığım nefesi Hu ile al benden. Ne olur ben de Senin dostların gibi olsam, onlar gibi sıyrılıp benliğimden Rahmet deryanda dolansam. Çaldığım kapıları kapatma Rabbim.!
Hepsi aynı cümleyi kurar
Ölüm ansızın gelir..
Senin ölümü beklediğin bir gün mü var?
Beklemezsin ki haber edip gelsin!