Bir insan acı çeker, mutsuzluk üstüne mutsuzluğa uğrar. Katlanır bunlara, yazgısını benimser, iyice yerleşir içine. Saygı görür. Sonra, sonra bir akşam, hiç:
Bir zamanlar çok sevdiği bir dostuna rastlar. Dostu biraz DALGIN konuşur onunla. Evine dönünce, adam kendini öldürür. Sonra gizli dertlerden, bilinmeyen dramdan söz edilir. Hayır! İlle de bir neden gerekirse, dostu kendisiyle DALGIn konuştuğu için öldürmüştür adam kendini.
Böyle işte, dünyanın derin anlamını duyar gibi olduğum her seferde, onun BASİTLİĞİ şaşırttı hep beni."