ALLAH ADLI TANRI VAR MIDIR VEYA YOK MUDUR?
Welg Medya'da İlk ve Son Tanrı Hz. Akıl kitabının yazarı Cafer Akkaya'nın yazdığı bir yazıyı sizinle paylaşmak istiyorum. Yazarın verdiği Kuran ayetlerini kontrol ettim ve bu konuda küçük bir araştırma yaptığım zaman yazarın analitik düşünce yapısı ile gerçekleri ortaya koyduğunu gördüm. Lütfen yazıyı
ALİ ŞERİATİ /lslam'ı Tanıma Metodu
Avrupa'da birisi "Peygamber, aşkları ve eşleri" diye bir konuşma yaptı. Ben de [ona cevap olarak bu konuda] şöyle dedim:
Peygamberin haremi nasıl bir yer? Çamurdan yapılmış küçücük bir oda, kendisi bizzat çamurdan yapmıştır. Yarısı hasır yarısı da kumdandır. Kumu çölden getirmişlerdir ve birkaç günde bir kirlenmesin diye değiştirirler. Sevgili eşinin -ki Aişe'dir- evindeki mobilya bundan ibarettir.Kocaman bir imparatorluğun
bütün mobilyası budur. Peki bu kadınlara karşı nasıl davranıyor? Eşine ve ailesine karşı artık Resulullah değil. Artık bir ...
Bazen Ömer itiraz eder "Bunlara niye bu kadar yüz veriyorsun?" diye. [Hafsa] Ömer'den korkardı [ama Peygamber] ona yüz veriyordu. [Ömer] kendi kızına "Sana ne oluyor, kime naz yapıyorsun sen?" diyordu. Çünkü Hafsa hem dul bir kadındı, hem huyu bozuktu, hem de çirkindi. Hiç kimse onu almadı. Ömer
ona bir koca bulabilmek için oraya buraya koşuşturduysa da bulamadı. Peygamber de onu bu belirsizlikten kurtarmak için kendisi görücü oldu. Çirkin, huysuz bir dul kadın Peygamberin yanına geldi, ne kadar da Peygambere bağırıp çağıpyordu, [Peygamber] ömrü boyunca onunla uzlaştı, birbirleriyle anlaştılar. Bu çok çok acayip bir şeydir. Bu kadar tahammül, bu kadar huşu, bu kadar sadelik!
İmam-ı Gazalî’den altın öğütler…
ALLAH’TAN KORK
Ey oğul!
Allah’tan nasıl korkulması gerekiyorsa öyle kork. Ona kulluk görevini gereği gibi yap. Haram kıldığı şeylerden mümkün olduğu nisbette kaçın. Allah’ın saadete uzanan yolundan ayrılma. Hayatını düzene sokan emirlerini sakın ihmal etme ki, yaşayışın sıhhat bulsun, gözlerin aydın olsun. Çünkü
Ayasofya...
Ayasofya'nın açılmasını destekliyorum. Karar, doğru bir karardır. Emeği geçenlere ayrıca teşekkürler. Buraya kadar her şey çok güzel. Ya sonrası?
Ayasofya'nın açılışı ile İslam aleminin refaha, huzura mı kavuşacağını düşünüyorsunuz? Türkiye bu kararla çağ mı atlayacak? Ya da ülkemizde İslam daha iyi mi yaşanacak? Hayır! Ayasofya tabiki ibadete açılsın, açıldı da. Gidelim, ibadetlerimizi de yapalım fakat bunu şova çevirmeyelim. Hz.Peygamber (as) kızına, babasının peygamberliğine güvenmemesi gerektiğini söylerken, sen Ayasofya'da namaz kıldın diye kamil, makbul bir mümin olmazsın, dini sorunlarında çözülmez.
Ben yine de bu kararın ülkemiz için hayırlı olmasını diliyor, aziz ecdadımızı bu vesileyle bir kez daha rahmetle anıyorum. Hayırlı olsun..
10 Mart 2018
“…Bırak bu kitap çarpsın okuyanını. Sarsılsın ve kendilerine uzun zaman gelemesinler. Okuyanlar, “Dayanamıyorum okumaya, şüpheci biri oldum çıktım, bu nasıl iş anlamadım!” diyor. Her yerlerine şüphe bulaşsın bırak! Uykuları kaçsın, rahatsız olsun, yaşantılarından keyif alamasınlar bir süre…” diyor. “Kardeşini Doğurmak” kitabının
Sünnet
Abdullah b. Ömer (radıyallahu anhümâ) anlatıyor:
Bir seferden dönen Resûl-i Ekrem aleyhissalatü vesselam, kızı Fâtıma´nın evine gitmiş, ama kapıda asılı bir perde görünce içeri girmemişti. Allah´ın Elçisi seferden dönünce, genellikle önce kızına uğrar, sonra eşlerinin yanına giderdi.
Hz. Ali (ra) eve gelip de eşini üzgün görünce "Hayrola, neyin var?" diye sordu. O da, “Allah’ın Elçisi evimize kadar geldi, ama içeri girmedi." diye üzüntüsünün sebebini anlattı.
Hz. Ali (ra) Resûl-i Ekrem (asv)´in yanına giderek, "Ey Allah’ın Elçisi!" dedi. "Eve kadar gelip de içeri girmemeniz Fâtıma´yı çok üzmüş."
Bunun üzerine Hz. Peygamber (asv), "Evinizin kapısında renk renk nakışlarla süslü bir perde gördüm. Benim öyle süslü püslü şeylerle, nakışlarla ne ilgim var?" buyurdu.
Hz. Ali (ra) eve dönüp eşine bunları anlatınca, Hz. Fâtıma, "Öyleyse babam o perdeyi ne yapmamı emrediyorsa söylesin." dedi.
Resûl-i Ekrem kızının teklifini duyunca, "Fâtıma´ya söyle, o perdeyi falan fakir aileye göndersin." buyurdu. (bk. Buhârî, Hibe 27; Ebû Dâvûd, Libâs 43)