“Dünyanın dışında, neresi olursa…”
~Baudelaire
Sayfa 35 - Georges BernanosKitabı okudu
Niçin Yazıyorlar?
Gabriel Garcia Marquez
Dostlarım beni daha çok sevsin diye.
İsaac Asimov
Hangi nedenle nefes alıyorsam o nedenle yazıyorum.
Milan Kundera
Gülünç bir hayal olsa da, kimsenin söylemediğini söylemek zorunda olduğumuz için yazdığımıza inanırız.
Alain Robbe-Grillet
Otuz beş yıldır roman yazıyorum. Hâlâ da nedenini bilmiyorum.
Philippe Soupault
Çünkü eğlendiriyor beni.
Balzac
Zengin ve ünlü olmak için.
Carlos Fuentes
Çünkü bu yapmayı bildiğim ender şeylerden biri.
William Faulkner
Hayatımı kazanmak için.
Sel YayıncılıkKitabı okudu
“Ruhum sonunda patlayıp bilgece bağırdı bana: Neresi olursa olsun! Neresi olursa olsun! Yeter ki bu dünyanın dışında olsun!”
Sayfa 52 - Paris Sıkıntısı | BaudelaireKitabı okudu
Koşulsuz bir şekilde varlığını sunduğu insanları sevmemek elinde değildi. Bir çıkarı mı vardı? Pek sanmıyorum.
Sayfa 15 - Rene CrevelKitabı okudu
“nefret ettiğin şeylerle büküyorlar belini”
Sayfa 12 - Guillaume Apollinaire’e ÖvgüKitabı okudu
Her yaratıcı kişinin yabani bir yanı vardır ve gündelik hayattan, insanlardan kaçtığının farkedilmesinden rahatsız olur.
Sayfa 30 - James JoyceKitabı okudu
“Bütün duyuları sonsuzca ve bilinçle bozup değiştirerek kendini görülmezi gören bir kâhin kılar şair.”
Sayfa 16 - Rimbaud’nun Georges Izambard’a yazdığı mektuptanKitabı okudu
Tehlikeyi sevdiği açıktı ve yalansız, palavrasız ama inançla “bütün duyuları bozmanın” peşindeydi.
Sayfa 16 - Rene CrevelKitabı okudu
Kaçık olduğu düşünülen insanlardan her zaman hoşlanmışımdır.
Sayfa 20 - Marcel ProustKitabı okudu
Melih Cevdet Anday:
Unutamayacağım anılarımdan biri, ünlü Fransız ozanı Philippe Soupault'yu Yaprak yönetim evimizde ağırlamamızdır. Gerçekte böyle bir ev yoktu. Orhan Veli, o zaman, bir apartmanın bahçesindeki tek odalı bir evde oturuyordu. Odanın duvarları çatlak çatlaktı. Döşeme dayama bakımından yoksuldu. Tuvaleti yoktu diyebilirim. Bu yüzden biz, ünlü Fransız ozanını bir lokantaya davet etmek istedik. Ama o razı olmamış buna, ille de Yaprakçıların yönetim evine geleceğim diye tutturmuş. Odaya iki gün içinde badana vurduk, çatlakları elimizdeki Yaprak dergileriyle kapattık, evlerimizden koltuklar, masa, kilimler, içki-yemek takımları getirdik. Hiç unutamam, şiir okuma sırası kendine geldiğinde, Orhan Veli, Soupault'dan yaptığı "Şakir efendi öldü / dün / gece Çerkeş'te / Çerkeş'te öldü gitti" çevirisini okudu. Biz gülüşmeye başlayınca, adam ne oluyor gibilerden bakındı. Anlattık. Bir daha dinledi. "Tamam" dedi, "benim şiirim bu." Sonra ülkemizden ayrılırken, "şiiri Türkiye'de buldum" diye demeç verdi gazetelere.
Tek istediği yalnız kalmaktı. Misafirlerine karşı kibar olmasına rağmen gitmelerini bekler gibiydi hep. Ama keşfettiği şeyleri paylaşmaktan hoşlanıyordu.
Sayfa 40 - Pierre Reverdy hakkındaKitabı okudu
Sanırım, onu kararlı bir tecride sürükleyen şey, tıpkı Reverdy’yi olduğu gibi, Dada ve Gerçeküstücülüktü. Acı çektiğini biliyordum. Bu üzücüydü.
Sayfa 45 - Blaise Cendrars hakkındaKitabı okudu
Sonunda yordu seni bu yaşlı dünya
şöhret, defne yaprakları
elde etmek istediğin
ve hiç sahip olamadığın şeyler
asla sahip olmamamız gereken
ne senin ne de benim.
Sayfa 14 - Guillaume Apollinaire’e ÖvgüKitabı okudu
Dünyanın dışında, neresi olursa...
Baudelaire*
Sayfa 35 - YKYKitabı okudu
Unutmayacağım anılarımdan biri ünlü Fransız ozanı Philippe Soupault'yu Yaprak yönetim evinde ağırlamamızdır. Gerçekte böyle bir yönetim evi yoktu. Orhan Veli o zaman bir apartman bahçesindeki tek odalı bir evde oturuyordu. Odanın duvarları çatlak çatlaktı. Döşeme dayama bakımından yoksuldu. Tuvaleti yoktu diyebilirim. Bu yüzden ünlü Fransız ozanını biz lokantaya davet etmek istedik ama o razı olmamış buna, ille de Yaprakçıların yönetimine geleceğim diye tutturmuş. Odaya iki gün içinde badana vurdurduk, çatlakları elimizdeki Yaprak dergileriyle kapattık. Evlerimizden koltuklar, masa, kilimler, içki, yemek takımları getirdik. Hiç unutamam, şiir okuma sırası kendine geldiğinde Orhan Veli Soupault'dan yaptığı "Şakir efendi öldü/ dün/ gece/ Çerkeş'te/ Çerkes'te öldü gitti" çevirisini okudu. Biz gülüşmeye başlayınca, adam, ne oluyor gibilerden bakındı. Anlattık. Bir daha dinledi. "Tamam" dedi, "benim şiirim bu". Sonra ülkemizden ayrılırken, "Şiiri Türkiye'de buldum" diye demeç verdi gazetelere.
Sayfa 168Kitabı okudu
