•••
Anladım ki başkalarını suçlamak çok kolay, yaşadıklarımın sorumluluğu bindikçe omuzlarıma kafamı duvarlara vurmak, kaybolan yıllarım için kendime saldırmak istiyordum.
•••
Sayfa 288Kitabı okudu
“Ümit ne kadar büyük, azametli olursa, yaşamak o kadar mana taşıyor. Hayat, kavga ve ümit. Sana bir şiir yazmıştım, onu bir kere daha oku: “Birbirimizi. Ve bir insan davasını sevebildik. Yaşadık diyebiliriz.”
Sayfa 143Kitabı okudu
Yaşamımda hiç kimseyi seni sevdiğim gibi sevmedim ben.
Sayfa 132Kitabı okudu
Lamia teyze Piraye'yi bırak beni al :d
Elini öpmek için eğildiğimde; Lamia Hanım, çantasından çıkardığı kadife kutuyu açıp, iki parmak eninde, oldukça ağır, şimdiye dek hiç görmediğim türde, değişik bir bileziği koluma takıyor.
pdfKitabı okudu
En fazla birkaç saat sürer… tabii gerçekten sevmemişse
"Seni asarlarsa
seni kaybedersem"
diyorsun
"yaşayamam!"
Yaşarsın karıcığım!
Kara bir duman gibi dağılır
hatıram rüzgârda!
Yaşarsın kalbimin kızıl saçlı bacısı!
En fazla bir yıl sürer
yirminci asırlılarda
ölüm acısı!
Sayfa 39
"Beni benimle bırak dedim sana..."
Şekerim, bu şekerim sözünü senden öğrendim ve yeryüzünde hiçbir şeker bu kadar tatlı değildir.
“Seni görünce söyleyeceklerimi unutuyorum.
Seni, senin hudutlarının dışında seviyorum.”
İstanbul kızı"yım ben! Onlara göre şımarık, dışa dönük, gereğinden fazla hareketli; hatta biraz uçarı...
Bir paragraf ve içinde bir ben
İçim, her geçen saniye biraz daha artan, bastırmaya çalıştıkça devleşen bir isyanla dopdolu.