Yakın zamana kadar eğitimde, çocuğun hemen her dediğine 'evet' diyen bir terbiyenin doğru olunduğu sanılıyordu. Bu görüşe uyarak, çocuğun her hareketini serbest bırakmayı prensip edenmiş bir anne şunları anlatmaktaydı: "Çoçuğumu düne kadar hiç dövmedim dün gece ilk defa dövdüm. Niçin biliyormusunuz? Tertemiz misafir koltuklarımı boya kalemi ile çizdiği için. " Konuşmayı dinlemekte olan akrabasından biri dayanamayıp şunları söyledi. " Oh! O bizim koltuklarıda çizmişti, hala duruyor boya izleri... Seninkini ilk olarak çizmiş olacak." Her hareketini serbest bırakmak, onun, başkasına zarar vermesine aldırış etmemek olarak yorumlanırsa, bu bir terbiye ilkesi olarak kime yararlı olabilir ki ?
"Bebek, sözlü anlatım kabiliyetini kendisine ilgi gösterilen, sevgi ve şefkat ortamında daha çabuk geliştirir. Aksi halde ilgi ve şefkat görmediği zaman içine kapınır, gizli dünyasına çekilir. ('Bu cümleleri soyut halden somut hale dökebilecek en güzel örnek: Amir Khan'ın Her Çocuk Özeldir adlı filmi.')
Çocuk dil gelişimini inceleyen pedogoloji uzmanları, bu konuda başlıca 3 dönemin olduğu belirtmektedirler.
-Başlama ve alıştırma dönemi
-Kelime ve cümle dönemi
-Cümle dönemi
"Çocuğun zeka gelişiminde dengeli ve yeterli beslenmenin önemi büyüktür. Özellikle ilk yaşlarda.
15-20 yaş arası zeka gelişmez. Bu yaşlardan sonra gelişen zeka değil, bilgi, beceri ve tecrübedir."
"Anne baba; üreten, seven, güvenen, fedakarlık gösteren; üzülen, acı çeken , mutlu olan, koruyan, affeder, şükreden insandır. Öncelikli insan olmayı hak eden, seven ve sevmeyi öğreten kişilerdir."
Mescid-i Aksa’yı gördüm düşümde
Bir çocuk gibiydi ve ağlıyordu
Varıp eşiğine alnımı koydum
Sanki bir yer altı nehr çağlıyordu
Gözlerim yollarda bekler dururum
Nerde kardeşlerim diyordu bir ses
İlk Kıblesi benim ulu Nebi’nin