planetary
@planetary
"yüreğini kolla, ölmeden çürüyorsun."
Elektrik Elektronik Mühendisi
Sivas
31 okur puanı
Ocak 2018 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
Yaşama arzum, hayata inancım vardı!.. Fakat bu düşüncenin ardından bir kahkaha attığımı da hatırlıyorum.
Sayfa 56Kitabı okudu
planetary tekrar paylaştı.
“Anlıyorum, birkaç damar tıkalı
Kangren olmuş hayallerin var senin.”
Sayfa 40Kitabı okudu
planetary tekrar paylaştı.
Akıl da gitti, sabır da gitti, sevgili de...bu ne aşktır, bu ne derttir, bu ne iş?
Sayfa 87 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, 14. baskı
Okur Takip Önerileri
planetary tekrar paylaştı.
Ölmek değildir ömrümüzün en fecî işi,
Müşkül budur ki ölmeden evvel ölür kişi.
Sayfa 88 - İstanbul Fetih Cemiyeti YayınlarıKitabı okudu
Ne olursa olsun, gençliğin liberal ham hayallerini bir yana bırakıp sağlam bir temele yaslanmadıkça, insan hayatta hedefini belirlemiş sayılmaz.
planetary tekrar paylaştı.
Hemen ileride sizi beklemekte olan yaşlılık korkunçtur, hiçbir şeyi geri vermez! Mezar bile ondan daha merhametli, daha lütufkardır, "Burada bir insan gömülüdür!" diye yazar çünkü mezarın üzerinde, ama yaşlılığın insanlıktan çıkmış soğuk, duygusuz çizgilerinde okunacak hiçbir şey yoktur.
planetary tekrar paylaştı.
Bugünün ateşli delikanlısına yaşlılık hallerini gösterecek olsanız nasıl da korkuyla yerinden fırlardı!
Yaşamımızı ilmek ilmek ören hüzünler arasında bir an için bir sevinç ışıltısı parlayıverir.
Doğanın üzerlerinde fazla uğraşmadığı, ince işleri için eğe, burgu gibi aletler kullanmadığı insanlar vardır; baltanın bir vuruşuyla burun, bir başka vuruşuyla dudaklar çıkmıştır ortaya; gözler için kocaman bir matkap kullanılmış ve bu organlar tesviye edilmeden, ince işleri yapılmadan, "Yaşıyor!" denilip salıverilmiştir.
Bu dünyada başlı başına bir varlık gibi değil de, herhangi bir varlık üzerindeki bir benek, bir ben gibi yaşayan insanlar vardır. Hep aynı yerde otururlar, başlarını hep aynı biçimde tutarlar, bir mobilya gibi görmeye hazırsınızdır onları, doğduklarından beri ağızlarından tek söz çıkmadığını düşünürsünüz...
Sıcaklığı kalmamış bakışlarım hiçbir şeyi konuk etmiyor kendine, hiçbir şey bana gülünç gelmiyor, eskiden yüzümde canlı hareketler yaratan, bitmez tükenmez biçimde gülmeme, konuşmama neden olan şeyler şimdi gözümün önünden ilgisizce akıp geçiyor, kımıltısız dudaklarım kayıtsızlığını, buz gibi sessizliğini bozmuyor. Ah, benim gençliğim! Diriliğim, tazeliğim, ah!
Tatlı gençlik yıllarından, ileri yaşların sert, katı yıllarına giderken tüm insancıl eğilimlerinizi, duygularınızı yanınıza almayı unutmayın, yolda bırakmayın onları, sonra yerlerinden kaldıramazsınız.
