Proleterya diktatörlüğü
İşçi devriminde birinci aşama, proleteryanın "egemen sınıf" haline getirilmesidir. Marx ve Engels bunu, "demokrasinin fethedilmesi" olarak nitelerler. Çalışanların oluşturduğü muazzam kitlenin, küçük bir sömürücü azınlık üzerindeki bu egemenliği, "proleterya diktatörlüğü" yani, "tüm sınıfların ortadan kaldırılmasına ve sınıfsız topluma geçiş dönemi" olacaktır.
Proleterya diktatörlüğü basit bir formül değildir. Marx'ın üzerinde uzun süre kafa yorduğu bir düşüncenin özlü bir ifadesidir. Proleterya enternasyonalizmi gibi, proleterya diktatörlüğü de, Marksizmin temel öğelerinden biridir.
Sayfa 116 - Yordam KitapKitabı okudu
Mirseyid Sultangaliyev, komünisttir. Ve çizgisinden anlaşılabildiği kadarı ile komünizme de samimi olarak inanmış bir kişidir. Fakat, ortodoks bir bolşevik olarak adlandırılabilmesi mümkün değildir. Sultangaliyev’e göre, sınıflar mücadelesi ve proleterya diktatörlüğü, kendi kendine yeterli şeyler olmayıp, başlı başına bir amaç olmaktan da uzaktır.
Sayfa 25Kitabı okudu
Şöyle bir soru sorulabilir: Sultangaliyev, sınıfsal yaklaşımdan neden vazgeçmiş ve millî yaklaşımı benimsemiştir.? Çünkü ona göre; ezilen bir halk için Rus Monarşi Diktatörlüğü’nün Rus Proleterya Diktatörlüğü ile yer değiştirmesi, sadece tabela değişikliği anlamına gelecektir.
Sayfa 32Kitabı okudu
Kırmızı Çizgi
Marksizmi sınıf mücadelesi doktriniyle sınırlamak onu iğdiş etmek, çarpıtmak,burjuvazi için kabul edilebilir hale indirgemek demektir. Ancak proleterya diktatörlüğü kabulünü kapsayan bir sınıf mücadelesi kabulüne sahip kişi bir Marksisttir.
Sayfa 43Kitabı okudu
“Köhnemiş yasaların esas yükünü kadın işçilerin taşıdığını biliyoruz. Tarihte ilk kez bizim yasalarımız kadın haklarını çiğneyen her şeyi ortadan kaldırdı. Dünyanın başka hiçbir yerinde emekçi kadınlar için eşitlik ve özgürlük böyle eksiksiz bir şekilde gerçekleşmemiştir.”
“İtalyan cumhuriyetlerindeki burjuvazi bir zamanlar soyluluğa mensup kişilerin siyasal haklarını ellerinden almıştı. Nasıl bir zamanlar üst sınıflar proletaryanın siyasi haklarını kısıtlayabilir. Böyle bir önlemin uygun olup olmadığının tek bir kıstası olabilir: salus revolutionis suprema kez (devrimin selameti en üstün yasadır).”
“Proletarya diktatörlüğü sosyalistlerin kafasındaki ideal düzen değil, barışa giden yolda öncesinde belirledikleri ilkeler uyarınca yürütülecek bir savaş dönemidir. Başka bir deyişle, Bolşevikler ve ondan da önce Marksizmin kurucuları, “her devletin ‘terörist’ olduğunu zaten biliyorlardı, tabii eğer ‘terör’ derken, kelimenin özgün anlamıyla, iktidarı ele geçiren sınıfın sistemli başlı uygulaması kastediliyorsa.”
“Kadın sınıfının özü sınıfsaldır ve çözümü de ancak sınıfların ortadan kaldırılmasıyla mümkündür. Yani kadın erkek eşitliğinin önündeki yasal engellerinin kaldırılması, vb. kadın sorununu çözmeye yetmez. Kadınların kadın olmaktan gelen sorunları kadar, işçi emekçi olmaktan kaynaklı sorunları da vardır ve işçi sınıfı iktidarı alsa bile bunların hiçbiri bugünden yarına çözülemez, ancak çözümü yolunda somut ve kesin adımlar atılabilir.”
“Marksizmin kurucuları bu sosyalist dönüşümün temeline kadının mısır ev üçgeninden kurtulması hedefini koymuşlardır. Buna göre, mutfak işleri, temizlik işleri ve çocuk bakımı kadınla erkek arasındaki daha köklü eşitsizliklerin ortadan kalkması için çözülmesi gereken sorunlardır. Engels şöyle ifade eder:
‘Kasım üretken toplumsal emek dışında,, özel ev işleriyle yetinmek zorunda kaldıkça, kadının kurtuluşunun, kadın erkek eşitliğinin imkansız olduğu ve imkansız kalacağı açıktır. Kadının kurtuluşunun gerçekleşebilir bir duruma gelmesi için, önce, geniş bir toplumsal ölçekte üretime katılabilmesi ve ev işlerinin onu yalnızca çok önemsiz bir ölçüde uğraştırması gerekir.’”
“Dini önyargıların en büyük kaynağı yoksulluk ve cehalettir; savaşmamız gereken kötülük budur.”
Sayfa 203Kitabı okudu
“Bu zamana kadar kadınların durumu kölelerin durumuna benzetilmiştir; kadınlar eve hapsedilmiştir ve onları bu durumdan ancak sosyalizm kurtarabilir.”
Sayfa 204Kitabı okudu