Yeliz
@quietness
"Artık yaşayamayan bir dirilmiş..."
E.M.Cioran
Öğretmen
391 okur puanı
Ekim 2017 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Ruhum, hayatımdan yoruldu.
Okur Takip Önerileri
Koca dünya, gecenin içinde kaybolan sesler gibi karmakarışık.
Ne mutlu yaşamlarını kimseye emanet etmeyenlere.
Ben, tam inşası sürerken inşa edenin düşünmekten bıktığı, oldum olası kendi yıkıntısından başka bir şey olmamış bir yapının kırıntısıyım.
Okuyorum ve işte özgürüm.
…ben olmaktan, o dağınık varlık olmaktan çıkmışım.
Hastalıklı olan, gerekli olan ile arzulanır olanı aynı şiddette arzu etmek, kusursuzluk Özlem’i yüzünden, ekmeksiz kalmış gibi acı çekmektir.
Romantizm hastalığı budur işte: sanki sahip olmanın bir yolu varmış gibi Ay’a göz dikmek.
Anlamak için kendimi yok ettim.
İnsan kendini, sınırsız bir hücrenin içine kapatılmış bulduğunda ansızın bastıran duygu.
Nereye kaçılabilir, hücre başlı başına her şey iken?
Benim gibi yaşayan bir insan ölmez: Biter, solar, bitkisel hayata girer. Bulunduğunuz yer varlığını sizsiz sürdürür; geçtiğiniz sokak, görülmez olduğunuz halde yaşar, içinde yaşadığınız ev, siz olmayan sizi barındırır.
Hepsi budur ve biz buna hiçlik deriz.
Bir ölü gördüğümde, ölümü, bir gidiş anına benzetirim. Ceset ise, üzerimizden çıkardığımız giysileri hatırlatır. İçimizden biri çekip gitmiş, hem de o benzersiz, biricik giysisini yanına almadan.
