Biz, insanda fark ettiğimiz bir şeyi, alevlendiririz de. Bu yüzden kendini koru küçüklerden! Senin önünde kendilerini küçük hissederler ve hainlikleri sana karşı görünmez bir kinle yanar tutuşur.
“Çok hızlı değişiyorum: Çürütüyor bugünüm, dünümü. Merdivenleri çıkarken, çift atlıyorum sık sık basamakları, bağışlamıyor hiçbir basamak beni. Yukarı çıktığım zaman, daima yalnız buluyorum o zaman da kendimi. Kimse konuşmuyor benimle, titretiyordu yalnızlığın buz gibi soğuğu beni. Yüksekte ne arıyordum ki? Hor görmelerim ve özlemlerim büyüyor bir arada; ne kadar yukarı çıkarsam, o kadar hor görüyorum yukarı çıkmış olanları. Yükseklerde o ne arıyor? Ne kadar utanıyorum tırmanmalarımdan ve tökezlemelerimden! Nefes nefese kalmamla nasıl alay ediyorum! Nasıl nefret ediyorum uçanlardan! Yükseklerde ne kadar yorgunum!”