Sonu bir heç isə yaranmışların,
Mənası nə imiş yaranışların?
Olmamış kimidir o, ancaq hərdən
Küy salır ki, olub o, həqiqətən.
Mən isə, bunları heç sayıb bütün,
Əbədi boşluğu tuturam üstün!
Keçmişdə son nəfəsdə çıxardı ruh bədəndən,
İndi öz murdar mənzilindən ayrılmaq istəmir.
Evforion: Daha uzaqları görmək üçün, sən
Daha yüksəklərə qalxasan gərək.
Azadlıq istəyirsən,
Qorxmaq nədir?
Yelena və Faust: Yenicə göz açırsan
Sən ki, dünyaya hələ,
Bəs, bu başgicəlləndirən
Arzular nədir, belə?
Bəs, bizə acımırsan?
Nədir bu coşqun həvəs?
Biz yazıq deyilik, bəs?!
Evforion: Siz çox, mən tək köməksiz.
Gəlin, şikar oyunu oynayaq indi də biz.
Xor: Bizi tutmaqsa qəsdin,
Yox, yox qaçma, tələsmə.
Arzumuz, əvvəl-axır,
Sənə şikar olmaqdır!
Evforion: Asan əldə edilən ovla soyumaz ürək.
Yelena və Faust: Bu nə özbaşınalıq,
Nə çılğınlıqdır belə?
Xor: Hamını ötdü, keçdi,
Ən bərk qaçanı seçdi…
Evforion gənc bir qızı qolundan tutub çəkə-çəkə gətirir:
Bunu dil gücünə yox,
Bax, zorla gətirirəm.
Yaxın qoymasa da çox,
Gücümü, iradəmi göstərmək istəyirəm!
Qız: Dayan! Dəymə!
Mənim də gücüm, iradəm var!
Zəifəm?
Qollarına etmə çox da etibar!
Sıx bacardığın qədər…
Səni əylənər, gülər,
Yandıraram, ay axmaq!
Okur Takip Önerileri
Ölç-biç !
Həddindən artıq aludə olma ancaq !
Ümidsiz bir cəsarət,
Oğlum, kimə gərəkdir?
Çalış yıxılmayasan,
Bu, bədbəxtlik deməkdir…
Ona görə işin əsl qorxunc tərəfi sevilməmiş olmaqdansa, sevə bilməmiş olmaq idi, şüphəsiz.
