Yalnız bir insan için yer değiştirmenin büyük bir ehemmiyeti olamazdı
Hangi ümide sarılsam elimde kalıyor, neyi seversem ölüyor.
Anlaşılan insan, uzun müddet, zihninde taşıdığı hayale o kadar sahip oluyor ki,en benzemeyen şeyleri bile o zannediyor.
İnsan, birini sevmek felaketine uğradı mı, esir gibi bir şey oluyor.
Ne arsız gönlüm var benim? Etrafımdaki insanları ne çabuk seviyorum.