İnsanlar için şöyle böyle deriz ama aralarında iyiler de var... Fakat yazık ki onlar bu dünyada bir türlü bahtiyar olmanın yolunu bulamıyorlar...
Sayfa 104 - İnklâp Kitabevi
Sen, sevmek, sevilmek için yaratılmış bir mahluksun
Başkalarının içinde yaşarken öyle herkese, her şeye yabancı bir halin, rüya gören insanlara mahsus dalgın, mahzun bir gülümseyişin var ki, yüreğimi yakıyor küçük. Sen, yaradılış itibariyle bile herkesten başkasın. Esatir, buseden doğmuş buse ile gıdalanmış, büyümüş birtakım perilerden bahseder. Bunları yalnız bir hayal zannetmemeli. Onların dünyada numuneleri vardır. Feridecik, sen onlardan birisin. Sen, sevmek, sevilmek için yaratılmış bir mahluksun. Ah, deli kız, çok yanlış hareket etmişsin, ne olursa olsun, bu sersem oğlanın yakasını bırakmamalıydın. Mutlaka mesut olacaktın.
Saklamaya çalışma nafile. Sevda, çocuk gözlerinden uyku gibi akıyor.
“Ne kadar güzel kalplisiniz. Emin olun ki bu derecesi fazla… Adamakıllı üzülüyorsunuz…”
Sayfa 25 - İnkılapKitabı okudu
Saçlarım, birer birer ağarıncaya kadar başkalarının çocuklarına, onların saadetlerine kendimi vakfetmek artık beni korkutmuyor, iki sene evvel, bir sonbahar akşamı, gönlümün içinde öldürülen küçüklerin boş yerini başkalarının çocuklarına verdim.
Ne bileyim, insan kalbi, öyle anlaşılmaz bir şey ki!...