Ah bu anneler! Çocuklarının istikbalini hep onlar bitirir.
Sayfa 60Kitabı okudu
Ümitsizliğimi paylaşabileceğim, güvenebileceğim hiç kimse yoktu.
Sayfa 47Kitabı okudu
Ve senin bakışlarından anlıyordum ruhunda ufacık da olsa iz bırakmadığımı...
Okur Takip Önerileri
Eskiden, buhranlı gecelerimin sabahında, güneşin doğuşu beni sakinleştirirdi. Şimdi sıkıntı veriyor: yeni bir güne başlamanın sıkıntısı.
Sayfa 597Kitabı okudu
Ben ölüyorum: görmüyor musunuz?
Sayfa 611Kitabı okudu
Kitap okuyamamak düşüncesi beni korkutuyordu.
Sayfa 599Kitabı okudu
Sen bir cümle söyle, ben ondan neler çıkarırım şaşarsın.
Sayfa 451Kitabı okudu
"Ben iç dünyama dönüyorum. Orada hayal kırıklığına yer yok."
Sayfa 425Kitabı okudu
Günahlarımın ağırlığına dayanamıyorum Olric.
Sayfa 349Kitabı okudu
'Onları öfkeme lâyık bulmuyorum. Öfkem bana ait bir şey. Yakın hissetmediğim birine nasıl gösteririm onu?'
Sayfa 371Kitabı okudu
Anlamadım Olric. Anladınız efendimiz. Anlamaktan korkuyorsunuz sadece.
Sayfa 417Kitabı okudu
İyi kitaplar hemen tükeniyor.
Sayfa 541Kitabı okudu
Artık yaşamak istemiyorum Olric. Onların istediği gibi yaşamak istemiyorum.
Sayfa 541Kitabı okudu
Bir kadından kendini tanımasını bekleyemezsiniz, çünkü malum, kadınlar sevdiklerinin kusurlarını asla görmezler.
Marie de Sévigne
Sayfa 38Kitabı okudu
"Bir umudun varsa ekecek tohumun da vardır."
Sayfa 23Kitabı okudu